De productie van cocabladeren in Colombia is groter dan ooit. Dat blijkt uit de nieuwste schattingen uit in de Verenigde Staten. Die groei is waarschijnlijk al een meer dan een jaar bezig en verklaart de toename in inbeslagnames van cocaïne in Rotterdam en Antwerpen.
80 procent meer
Cijfers die het Office of National Drug Control Policy (ONDCP) van het Witte Huis deze week naar buiten bracht laten zien dat er in Colombia in 2016 waarschijnlijk rond de 188.000 hectare met cocastruiken was beplant. Dat is een vijfde meer dan in 2015 en zelfs 80 procent meer dan het gemiddelde over de jaren 2008 tot 2015. Schattingen over productie van cocabladeren in Colombia zijn nog nooit zo hoog geweest. De vraag is hoeveel cocaïne een hectare cocastruik oplevert.
Hierover is discussie omdat de cijfers van de Verenigde Staten en die van de Verenigde Naties soms verschillen. Die lopen uitéén van ruim 2 kilo tot ruim 7 kilo.
7 kilo per hectare
Er zijn nu sterke aanwijzingen dat de productie eerder in de buurt van de 7 kilo coke per hectare zit. Er vindt voortdurend productveredeling plaats en de technieken voor extractie van de drugs uit de blaadjes verbeteren ook sterk. Belangrijk is verder dat in Colombia in 2015 de sinds 1999 met Amerikaanse steun lopende ontbladeringscampagnes vanuit de lucht zijn gestaakt. Niet alleen de coca-productie zelf ging daardoor omhoog.
Ook het rendement van cocaïne per hectare steeg doordat boeren betere blaadjes aan de drugsproducenten verkochten. Ze waren namelijk in staat van betere en oudere struiken te oogsten.
Uitgaande van 7 kilo per hectare levert dat de duizelingwekkende hoeveelheid van 1,316 miljoen kilo (1.316 ton) cocaïne op, welteverstaan: alleen uit Colombia. Peru en Colombia kwamen in 2015 waarschijnlijk rond de 50.000 hectares met coca uit.
Hoofd boven water
Nadat guerrilla-beweging de FARC vorig de controle over coca-producerende gebieden opgaf hebben meer drugshandelaren en drugsproducenten – zonder impuestos aan de FARC te betalen vrije toegang.
Dat staat nog los van de armoede onder de boerenbevolking. Ook al zouden ze het niet willen, ze telen toch coca. Het moet wel om het hoofd boven water te houden. Andere producten krijgen ze niet voor goed geld op de markt verkocht. Bovendien hoeven ze niet naar de markt omdat de handelaren hen opzoeken.
Pakjes
Recordvangsten in Amsterdam en Antwerpen laten zien dat er veel cocaïne in Colombia is. Wie eenmaal een flink aantal kilo’s cocaïne heeft laten maken wil het graag snel op een schip hebben. De kosten van een voorraad (stash) zijn hoog omdat veiligheid ook in Colombia veel geld kost.
De consequentie is een aanzwellende stroom naar (onder meer) Antwerpen en Rotterdam waar de groothandelsprijzen dalende zijn. Een pakje redelijk versneden cocaïne kost sinds de euro-conversie gemiddeld 50 euro, maar dat staat onder druk. Wie in Antwerpen op donderdag twee pakjes van een gram koopt krijgt er ééntje gratis bij.
Macht
De wereldconsumptie van coke stijgt de laatste jaren weer flink, vooral door toename in gebruik in Azië en Latijns Amerika maar recent rapporteerden autoriteiten in de Verenigde Staten voor het eerst sinds 2007 weer stijging in cocaïnegebruik daar.
Het Openbaar Ministerie zal het in de nabije toekomst steeds trotse persberichten over grote onderscheppingen presenteren. Het kost miljoenen en het zal niet helpen omdat er nu eenmaal in Europa flink wordt gebruikt. Kwalijk is de boodschap dat drugsbestrijding wél helpt. Niet vreemd is het dat de Colombiaanse president onlangs stoppen met de war on drugs bepleitte.
Het grootste – en desastreuze – effect van de stijging van het aanbod van relatief goedkope cocaïne in Colombia ligt in de te verwachten groei van de macht van grote criminele organisaties, in Colombia, in bijvoorbeeld Afrikaanse landen maar net zo goed in Nederland en België. Ook zullen steeds meer jongeren in de (kruimel)handel stappen, met alle gewelddadige en ontwrichtende gevolgen van dien.
Zie:
OM: ‘Hoes gaf opdracht voor ontvoering Magico’ (UPDATE)