Onlangs verscheen het boek Seriemoordenaars in Nederland. Portretten van meer dan twintig seriemoordenaars die in ons land actief zijn geweest. De grootste seriemoordenaar? Frans Hooijmaijers, alias Dikke Frans. Veroordeeld voor vijf moorden, verdacht van 259. Volgens eigen zeggen had hij 15 mensen om het leven gebracht. Zeven jaar geleden overleed hij, in vrijheid.

Hooijmaijers werkte van 1970 tot en met 1975 in de Lückerheidekliniek te Kerkrade, op de afdeling ‘De Nachtegaal’, waar hoofdzakelijk demente bejaarden werden verzorgd. Hij had een obsessie met schoonmaken. De ziekenzalen moesten netjes en proper zijn, onder zijn motto ‘opgeruimd staat netjes’.

Samaritaan

Dikke Frans, die 240 pond woog, stond bekend als de barmhartige samaritaan; zijn patiënten deden nooit tevergeefs een beroep op hem. En hij was een zeer gelovige katholiek. Overal op ‘De Nachtegaal’ liet Frans, een ex-kloosterling, Mariabeelden plaatsen, ontstak hij kaarsen en bad hij voor de doden. Maar de doden stapelden zich in de buurt van Frans wel in een erg hoog tempo op.

Sieraden

In augustus 1975 dienden verontruste familieleden een klacht in over de voortijdige dood van hun moeder, de 89-jarige mevrouw Braams uit Heerlen. Onderzoek wees naar Hooijmaijers, die werd gearresteerd. Bij hem thuis trof de politie sieraden aan van overleden patiënten.

Verlossen

Drie weken later bekende hij dat hij in anderhalf jaar tijd aan vijftien patiënten grote doses insuline en valium had toegediend. Hij zou uit medelijden hebben gehandeld: ‘Ik wou die oudjes uit hun lijden verlossen. Ik wilde ze rust geven.’ Later trok hij deze verklaring weer in.

Uiteindelijk werd Dikke Frans – in de pers ondertussen ‘De Spuitreus’ gedoopt – in hoger beroep veroordeeld tot achttien jaar. In 2006 stierf hij een natuurlijke dood.