De gemiste kansen van Huys en Holleeder

Ruim een miljoen mensen zaten vrijdagavond voor de buis voor het grote Willem Holleeder interview bij College Tour. Dat was niet opvallend veel, na al het rumoer in de week voorafgaand aan de uitzending. De zangtalentjes van The Voice lieten De Neus met gemak achter zich, het Nederlands Elftal voetbalde voor een groter publiek en ook het NOS Journaal trok meer kijkers. Nu het stof is neergedaald, is het tijd voor een recensie. Wat houden we over aan het interview met de meest besproken crimineel van Nederland?

Door @vverweij

Het gebeurt niet vaak dat Willem Holleeder zich op camera laat interviewen. De laatste keer was in 1985 toen Yvonne Habets in een motel in Beauvais de voortvluchtige Heineken-ontvoerders voor TROS Aktua een paar vragen mocht stellen, onder het toeziend oog van Moszkowicz Senior. Waar Cor van Hout nog zijn best doet om de journaliste vriendelijk te woord te staan, raakt Holleeder al snel geirriteerd door de ‘strikvraag’ of hij spijt heeft van de ontvoering en vraagt haar de zaal te verlaten. “Het lijkt wel een kruisverhoor”, zegt hij tegen Habets. Holleeder gebiedt in zijn beste Frans het hotelpersoneel de journalisten eruit te zetten: “Vous peux sortir” . Oprotten met die lui, want lastige vragen, daar houdt Willem niet van. Fragment begint op 7m30s:

 

Eigenlijk gaf College Tour, 27 jaar later, hetzelfde beeld te zien. Een ietwat achterdochtige  Holleeder die weliswaar openheid beloofde maar vooral opviel door zijn zwijgzaamheid. Overwegend charmant, af en toe lichtelijk geirriteerd, zeer op zijn hoede en uitsluitend openhartig over zijn vroege jeugd en over feiten die al lang en breed verjaard zijn. Want opvallend was dat Holleeder wel  vragen beantwoordde over de Heineken-ontvoering, maar niet over de afpersingen, terwijl hij voor beide misdaden is veroordeeld. Holleeder herhaalde zijn mantra da hij niemand heeft afgeperst zonder daarbij een toelichting te geven. Hetzelfde deed hij in 2007 in een telefonisch interview vanuit de EBI, dat destijds (hoezo ironie) door John van den Heuvel werd georganiseerd en vermoedelijk door Moszkowicz Junior heimelijk werd opgenomen. Luister naar  onderstaand fragment:

Over de verdenking dat Holleeder opdracht gegeven zou hebben tot zeker vijf liquidaties sprak de Neus in College Tour al helemaal geen woord. Zijn raadsman Stijn Franken heeft hem ongetwijfeld ingefluisterd dat alles wat hij zegt, tegen hem gebruikt kan worden. Juridisch is dat ook wel te billijken want de verdenkingen zijn serieus en hangen als een zwaard van Damocles boven Holleeder’s hoofd. Praat Willem zijn mond voorbij, dan valt het zwaard.

Interviewstrategie

De vraag blijft waarom Twan Huys hem ermee weg liet komen. Er waren tal van mogelijkheden om gebeurtenissen uit het verleden met Holleeder te bespreken zonder hem naar afpersingen of liquidaties te vragen. Hoe was uw relatie met Endstra? Waarom is de vriendschap tussen u en Cor van Hout bekoeld? Omschrijft u de contacten met Paarlberg eens? Vaak zijn indirecte vragen een beter middel om iets te weten te komen dan een harde confronterende interview-stijl. Twan Huys liet die kansen onbenut, hij liet de studenten telkens de voorzet geven, maar vergat de ballen in te koppen. Hij was teveel de coach langs de zijlijn en te weinig de scorende spits. 

Dat was eigenlijk de grootste teleurstelling van College Tour. Niet dat Holleeder weigerde zichzelf op een presenteerblaadje aan Justitie uit te leveren, door zaken te bekennen waarvoor hij nog niet vervolgd is, maar dat één van de beste journalisten van ons land niet door het pantser en de strategie van Holleeder heen wist te breken. Dat lag niet aan een gebrek aan dossierkennis, want Huys leek goed voorbereid te zijn, maar aan een moeizaam format (studenten die vaak slecht geinformeerd, van de hak op de tak springen) en een falende gespreksstrategie die er niet toe leidde dat Holleeder op de essentiele momenten tot meer openheid gedwongen werd.

Berouwvol

Heeft het interview dan helemaal niets opgeleverd? Zeker wel. Het was interessant om een berouwvolle Holleeder te zien die worstelt met zijn verleden en zijn 7-jarige zoon wil behoeden voor de fouten die hij heeft gemaakt.  Spijt is nu een bespreekbaar onderwerp, terwijl het 27 jaar geleden nog een reden was tot persbreidel. Het was ook boeiend om hem over zijn alcoholistische vader te horen spreken en de mores van de straat. Maar dat was het ook wel zo’n beetje.

Over de Heineken-ontvoering sprak hij onzin (angst voor suïcide van Heineken en Doderer) en halve waarheden (wel Wisse Dekker noemen maar niet Prins Bernhard die bovenaan het lijstje van potentiele slachtoffers stond). Allemaal al beter en uitgebreider gedocumenteerd in verschillende boeken en artikelen. 

Het is te hopen dat Holleeder zichzelf nog een keer openstelt voor een vraaggesprek met een goed ingevoerde misdaadjournalist (denk aan Peter de Vries of Gerlof Leistra) die een betere aanpak kiest en daarmee meer nieuws uit hem haalt. Of door een ‘psychologische’ interviewer van het kaliber Wilfried de Jong of Hanneke Groenteman die hem tot werkelijk persoonlijke ontboezemingen brengt. En als hij bij Crimesite op de biechtstoel wil: altijd welkom.


Bekijk de video in andere formaten.