In een zaak van twee zeer gewelddadige woningovervallen heeft het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden begin deze maand Karim M. vrijgesproken. In de zaak ligt keihard dna-bewijs maar het hof vindt dat alleen dna-bewijs onvoldoende is. Bij één van de overvallen werd een terminaal zieke man vastgebonden en met elektrische schokken bewerkt.
Tiewraps
De eerste overval speelde op 21 november 2010 in het Gelderse Herveld waar twee overvallers bijna 10.000 euro en bankpassen roofden van een bejaard echtpaar. De echtgenoot was terminaal ziek en is inmiddels overleden. Ze werden met tiewraps vastgebonden, ernstig mishandeld en gedwongen een kluis te openen. De tweede overval was in het Utrechtse Montfoort op 9 december 2010. Daar werd een bejaarde man in zijn woning overvallen met een vuurwapen. Hij werd mishandeld en naar buiten gesleept en zeer ernstig met de dood bedreigd. De buit was hier minimaal omdat er geen geld aanwezig was.
Marokkaans uiterlijk
Zeker is dat de overvallen zijn gepleegd door twee mannen met bivakmutsen, die beide waarschijnlijk van Marokkaanse komaf waren. Karim M. is de enige van de twee die in de zaak voor de rechter is gebracht. Het Openbaar Ministerie was ervan overtuigd dat M. één van de twee was. Het dossier bevat enkele aanwijzingen die in zijn richting zouden kunnen wijzen. Zo werkte hij in een slagerij en waren op beide locaties slachterijen gevestigd. Verder wezen in één geval locatiegegevens van zijn telefoon naar een gsm-mast in de buurt.
Muts
Het zwaartepunt in het aangevoerde bewijs was dat op één van de locaties buiten op de weg een bivakmuts was gevonden met dna van M.. Het was geen dna-spoor maar een regelrechte match. Ook op de mouw van een slachtoffer werd een dna-spoor van M. gevonden. Een onderzoeksrapport schrijft dat het waarschijnlijker is dat dit spoor is ontstaan doordat M. het slachtoffer heeft meegetrokken dan dat iemand anders met een handschoen van M. het slachtoffer heeft getrokken. Het gerechtshof vindt dat alles toch niet voldoende om M. te veroordelen.
Iemand anders
De laatste conclusie van het rapport over het dna op de mouw vindt het gerechtshof ’te weinig stellig’. En ook het bewijs op de muts is te mager naar het oordeel van het hof. De kans bestaat dat de muts die op straat gevonden niet is gebruikt bij de overval. Een opvallend wit logo op die muts is niet door de slachtoffers beschreven. De verdachte heeft verklaringen afgelegd. Hij zegt dat de telefoonbewijs kan komen doordat hij vaak die route van zij werk naar huis rijdt. En omdat hij in een slachterij werkt draagt hij vaak mutsen en handschoenen die ook wel eens kwijtraken. Het gerechtshof constateert dat deze uitleg niet wordt betwist door het bewijsmateriaal en acht het ook niet uitgesloten dat iemand anders dan de verdachte de muts in Herveld heeft doen belanden.
Steunbewijs
Advocaat Jan-Hein Kuijpers noemt het arrest van het hof ‘zuiver’. Kuijpers: ‘Ook al was de muts binnen in huis gevonden dan nog kan je niet alleen op dna-bewijs veroordelen. Het blijft steunbewijs dat moet worden ondersteund door bijvoorbeeld een belastende verklaring. Te vaak is het zo dat dna-bewijs als leidend bewijs wordt gebruikt voor een veroordeling, als het OM er nog wat prullaria heeft bijgezocht. Dit is een zuivere uitspraak.’
Gijzeling
Het Openbaar Minsterie was in hoger beroep gegaan tegen een eerdere vrijspraak van de rechtbank (vonnis). Dat M. al eerder voor een geweldsdelict was veroordeeld achtte het hof niet relevant. M. kreeg ruim twee jaar cel voor zijn betrokkenheid bij de gijzeling van Alida Offenberg in Amsterdam in 2011.