Hoge Raad maakt einde aan “moordzaak”

De Hoge Raad heeft afgelopen 3 maart definitief een einde gemaakt aan de strafrechtelijke vervolging van Anita van Zwietering. Ze werd verdacht van doodslag op haar echtgenoot in de echtelijke slaapkamer na een uit de hand gelopen SM-spel. Er was geen SM-spel en ze is onschuldig aan doodslag. 

Door @Wim van de Pol

Op 21 december 2012 sprak het gerechtshof in Leeuwarden de vrouw op alle punten vrij na een vervolging, nadat ze jarenlang in hechtenis had doorgebracht. Haar man Jenno van Zwietering werd op 20 oktober 2008 dood aangetroffen in de slaapkamer van zijn huis in Lelystad. Hij was naakt en lag overdekt met bloed op bed. Om zijn penis zat een koordje en in de halsstreek waren steekwonden zichtbaar. Op zijn lichaam was sperma aanwezig. De officier van justitie ging uit van een misdrijf dat de echtgenote had gepleegd en ook de rechtbank achtte dat de enige mogelijkheid.

Gerehabiliteerd

Het gerechtshof sprak de echtgenote vrij nadat binnen- en buitenlandse deskundigen hadden geoordeeld in het radioprogamma van Dit is de dag dat gezien de omstandigheden er waarschijnlijk sprake was geweest van een zeldzaam voorkomende vorm van automutilatie en wurgseks. De recherche en de officier van justitie hadden in het onderzoek verzuimd deze deskundigheid in te winnen, die wel gewoon beschikbaar was. De vervolging van de vrouw was daarmee een dwaling. Inhoudelijk was de zaak afgehandeld. Anita van Zwietering was gerehabiliteerd. Toch zag het Openbaar Ministerie nog reden voor cassatie bij de Hoge Raad. Het OM schreef al bij het indienen van de cassatieschriftuur ‘met enige aarzeling‘ deze in te dienen gezien de jurisprudentie.

Advocaat Achmed Baaijens:

In feite gaf het OM al toe te beseffen dat een nieuwe behandeling niet tot andere uitkomst zou leiden. Dan gaat er toch iets fout. Hoe kan het al die geleerde mensen van de cassatiedesk van het OM dit verzoek er door hebben laten komen. Ik heb te maken met een cliënte en haar vijf kinderen die allemaal verdacht waren en een lijdensweg achter de rug hebben. In plaats van mee te denken is er tegengewerkt door het OM. Ik heb ook in de fase van cassatie maar eigenlijk in de gehele procesgang aangedrongen op wat reflectie en schadebeperkend optreden richting het gezin, maar dit is telkens door het OM genegeerd.

Vrijgesproken

De conclusie van Advocaat-Generaal Taru Spronken was in feite al vernietigend. Zij schreef:

Het middel is evident kansloos, nu het opkomt tegen de geenszins onbegrijpelijke motivering van de gegeven vrijspraak.

Spronken leek zich dus af te vragen waarom de cassatie was ingediend. Advocaat Baaijens:

Anita zei na het lezen van de conclusie van Spronken, wat mij betreft zeer treffend: ik heb het gevoel door nóg een keer extra te zijn vrijgesproken, maar nu door mevrouw Spronken en bevestigd door de Hoge Raad. Ze had het gevoel dat Spronken schreef dat het OM hier eigenlijk nooit mee had moeten binnenkomen bij de Hoge Raad.

Verdachte

De uitspraak van de Hoge Raad en de conclusie van Taru Spronken maken de uitspraak, vorig jaar november, van de hoofd-advocaat-generaal van het ressortsparket Arnhem/Leeuwarden, Rémy van Leest, tegen Crimesite nog pikanter. Hij zei:

 Neemt u van mij aan, wat ons betreft is mevrouw overigens nog steeds verdachte.

Dat staat toch in schril contrast met de visie van Advocaat-Generaal Taru Spronken en daarna van de Hoge Raad:

De Hoge Raad is van oordeel dat de aangevoerde klachten geen behandeling in cassatie rechtvaardigen omdat de partij die het cassatieberoep heeft ingesteld klaarblijkelijk onvoldoende belang heeft bij het cassatieberoep dan wel omdat de klachten klaarblijkelijk niet tot cassatie kunnen leiden.

Lees: er was eenvoudigweg helemaal niets dat tot cassatie kon leiden, de vrijspraak was ‘geenszins onbegrijpelijk’ en het gerechtshof maakte geen fouten bij haar beoordeling. Bovendien bevatte het cassatieverzoek van het OM feitelijke onjuistheden over de gang van zaken, bijvoorbeeld rond het tijdstip van het aantreffen van het lichaam.

Schadeclaim

Voor advocaat Baaijens staat inmiddels vrijwel vast dat al 48 uur na het aantreffen van het lichaam bij de politie het ernstige vermoeden bestond dat er geen sprake van misdrijf was. Dat is indertijd stilgehouden. Waarom heeft het OM dan ruim vijf jaar zo halsstarrig volgehouden? Antwoord op die vraag ligt misschien in de schadeclaim die advocaat Baaijens al lang geleden heeft aangekondigd en ook in het strafdossier besloten ligt. Bovendien kunnen zowel de behandelend officier van justitie als de advocaat-generaal in hoger beroep ook nog in een civiele procedure persoonlijk aansprakelijk worden gesteld.

Lees de gehele geschiedenis:

Bizarre actie OM in slaapkamer-“moord” (UPDATE)

Mysterie “wurgseksmoord” nog groter

“Moordzaak” in Lelystad vervolgd

Hof: nieuw onderzoek “moord” Lelystad

“Moord” in Lelystad #5: schuldig of niet?

“Moord” in Lelystad #4: draai van het NFI

“Moord” in Lelystad #3: Wurgseks

“Moord” in Lelystad #2: Geen steekwonden

“Moord” in Lelystad #1: Tunnelvisie?