Nog één komkommer over Willem Holleeder. Wat blijkt: Holleeder verstopt zich niet, iedereen kan hem zomaar tegenkomen. Hij dronk maandag thee met zijn biograaf Auke Kok in café ’t Smalle in de Jordaan en hij heeft geluncht in Overveen met Panorama-verslaggever Bas van Hout. Het Parool is zo trots dat hun eigen Auke Kok door Holleeder ontvangen werd dat de krant ruimte op de voorpagina hiervoor inruimde. Opvallend, omdat de krant normaal gesproken “criminelen” streng in de hoek zet. 

De theedrinkende Holleeder blijkt ook binnenin de krant onderwerp van stadschroniqeur Auke Kok. ‘Kopje thee binnen handbereik, De Telegraaf, een leesbril. Om de hoek de Eerste Egelantiersdwarsstraat, waar hij 53 jaar geleden werd geboren.’ Gezellig proza zoals ook de biografie van Kok over Holleeder’s jeugd veel Jordanese smakelijkheid bevat.

De Amsterdamse Pietje Bell is er echter matig aan toe: ‘Grijnst diepe groeven in zijn bleke gezicht. Dat krijg je na zes jaar opsluiting. Ook zijn hart zal meespreken. Om de zoveel uur dient hij een pil uit een plastic doosje te pakken. De barman mag het doosje zien. Witte, rode, zwarte pillen, ronde, langwerpige.’ De gein is nooit ver weg. Holleeder over de barman: ‘Hij dacht natuurlijk: De Neus is in de zaak, laat ik mijn spullen maar verstoppen.’ 

In Panorama blijkt dat Holleeder verzoeken van publiek om handtekeningen en fotosessies afwijst. Net als interviews, hij wil alleen ontmoetingen.

Over De Telegraaf en verslaggever John van den Heuvel wil hij wel wat zeggen. Hij is het er niet mee eens dat Van den Heuvel (‘die kale Marokkaan’) hem een lafaard noemde. Holleeder: ‘Je weet toch dat hij half Marokkaan is? Dat zegt toch genoeg. Hij werkt voor een krant die het alleen maar over ‘die kut-Marokkanen’ heeft. Dat zegt mij genoeg.’