‘Ik zie een grijze Audi de hoek om driften’

Voor politieman “Don” is het leven na 29 juni 2011 niet meer hetzelfde. Die dag raakte hij betrokken bij de schietpartij die de overvallers van de Brinks-vestiging in Amsterdam-Zuidoost aanrichtten. ‘Het eerste wat ik hoor zijn hele zware, snel op elkaar volgende knallen.’

Kruispunt

Op Facebook publiceert de politie zijn herinneringen aan die vroege ochtend. Hij is in Amsterdam-Oost als hij hoort dat drie auto’s wordt gevraagd om naar Brinks op de Kollenbergweg in Zuidoost. Het hoofdbureau waarschuwt dat er met automatische wapens wordt geschoten. Onderweg horen ze dat alle opgeroepen auto’s opdracht krijgen zich op te stellen op een bepaalde lokatie. Hij en zijn partner krijgen opdracht zich op te stellen op een kruispunt bij uitvalsweg naar de A2 bij de Arena.

Maag draait om

Don:

Ik krijg een vreselijk gevoel van zenuwen, laag in mijn buik. Het is alsof ik voor de zwaarste proef van mijn leven kom te staan, zonder dat ik daarvoor de tijd heb gehad om mij voor te bereiden. Mijn maag draait zich ervan om. Waar rijden wij in godsnaam op af!

Bij het kruispunt blokkeren meerdere politiewagens de hoofdweg. Uit de richting van Brinks klinkt automatische vuur. Don trekt zijn zware kogelwerende vest aan. Hij positioneert zijn Touran in het laatste gaatje van de blokkade. Don:

Ik kijk naar rechts en ik zie een busje staan, een transporter van ons. Ik besluit mij te verplaatsen naar het busje. Ik ga achter het motorblok staan en verberg zo veel mogelijk van mijn lichaam erachter. Ik sta mij ondertussen mentaal voor te bereiden op een mogelijk dodelijk vuurgevecht. Ik kijk nog wel om mij heen voor mogelijke vluchtroutes en schrik. Ik zie alleen maar gladde gevels, zonder enige vorm van een goede dekking. (…) Ik hoor tegelijk over mijn portofoon collega’s in paniek schreeuwen:”McDonald’s, McDonald’s, we moeten daar heen ze vluchten via de andere uitgang.

Flitsen

Don en zijn partner willen in hun auto stappen. Dan giert een grijze Audi van achteren op zijn auto af. Zijn partner staat nog buiten.

Ik zie in mijn achteruitkijkspiegel, heel duidelijk een grijze Audi de hoek om driften. De Audi komt op zo’n manier de hoek om, wat ik tot die dag alleen maar gezien had in de film “Tokyo drift.” De neus van de auto wees mijn richting al uit voor hij überhaupt de bocht uit was. Ik zie vanuit het linker achterraam iets zwarts komen. Felle grote flitsen komen eruit vandaan en hoor de zware knallen er tegelijk bij. Alles gaat nu heel snel. Ik word beschoten! Ik zie dat de flitsen mijn kant uit wijzen.

Zijn partner neemt een snoekduik de bosjes in. Don kan niet weg. Zijn auto is ingebouwd en door het zware vest kan hij niet snel uitstappen. Enkele seconden lang denkt hij dat hij doodgeschoten zal worden. Tot zijn geluk stopt het schieten en twee Audi’s razen hem op enkele meters voorbij in de richting van de Bijlmerdreef, het begin van een lange achtervolging die de tientallen politiewagens uiteindelijk bij Eindhoven zullen staken. De daders zijn spoorloos, twee verdachten zijn in 2014 vrijgesproken.

Don:

Bij mij is later, zoals ik het maar noem, een niet erkende vorm van PTSS vastgesteld en heb daar sindsdien erg veel last van gehad en nog steeds. Deze ervaring heeft mijn leven onherstelbaar veranderd en heeft een ernstige permanente deuk in mijn gezondheid opgeleverd. Het verhaal daarover volgt in een ander stuk. Ik ben blij dat ik het overleefd heb en dat ik 3 maanden later mijn verloofde, gewoon mijn vrouw kon noemen.

Zie het hele stuk op Facebook.