Het Antwerpse parket heeft aan de Belgische krant De Standaard bevestigd dat een Antwerpse douanier is aangehouden omdat hij drugskartels zou hebben geholpen bij het smokkelen van grote hoeveelheden cocaïne. Over de man was bij zijn werkgever informatie binnengekomen, hij zou een extreem luxueus leven leiden. Het gaat om de 31-jarige Antwerpenaar Tim D. Hij zorgde ervoor dat sommige containers zonder controle het haventerrein konden worden afgereden, aldus De Standaard.
Volgens De Standaard liet de man zich per privéjet naar Formule 1-wedstrijden vliegen en logeerde hij in de duurste hotels. Ook zou hij voor ‘fortuinen aan champagne’ hebben besteld in nachtclubs.
D. is maandag opgepakt in zijn loft in Antwerpen. Politie heeft een doorzoeking gedaan van zijn werkplek bij de douane.
Samen met Tim D. is ook zijn maîtresse Dora H. en zijn financiële raadgever aangehouden.
De aanhouding van zijn Turkse compagnon Murat C. verliep niet zonder problemen doordat de verdachte een wapen richtte en wits te ontkomen. Bij een andere verdachte die wel werd gearresteerd, troffen de speurders een handvuurwapen, riotguns en bivakmutsen aan.
Het onderzoek naar Tim D. en zijn criminele partners ging van start in oktober 2011. Ook in het Antwerpse milieu deden verhalen over D. de ronde. Een bron tegen De Standaard: ‘Tim D. en zijn kliek liepen al een hele tijd in de kijker door hun megalomane gedrag. Die jongen was een simpele bediende, die 1.500 euro per maand verdiende. Maar hij spendeerde wel fortuinen aan dure champagne, cocaïne en escortdames. Hij had een bescheiden appartementje, maar tegelijk ook een dure loft, vol exclusieve designmeubelen, waar hij met een Hongaarse stripteasedanseres woonde. Voor hij naar die loft verhuisde, heeft hij twee maanden lang in de presidentiële suite van het Radisson Blue Hotel gewoond. Als hij een nachtje ging stappen, spendeerde hij vele duizenden euro’s. Hij gedroeg zich echt als drugskoning van Antwerpen.’
(…)
‘Ze waren kind aan huis in de business lounge van Antwerp en pochten met hun goede contacten bij plaatselijke politici. Ze hadden ook het plan opgevat om een groot luxebordeel op te starten, maar van die wilde plannen is niets in huis gekomen, omdat hun eigen cocaïnegebruik steeds meer uit de hand begon te lopen. Het was wachten op de dag dat ze tegen de lamp zouden lopen.’