Zo werden 6 huurmoorden van Silk Road beraamd

Ross Ulbricht (foto), de vermeende oprichter van de online zwarte marktplaats Silk Road, wacht nog een zaak rond zes huurmoorden die hij zou hebben willen laten plegen. Technologieblad Wired heeft chats in handen waarin de huurmoorden, waarvan er uiteindelijk één in scène werd gezet, worden besproken. Hoe een ‘pak rammel’ in een liquidatie veranderde.

Ulbricht is inmiddels schuldig bevonden aan het oprichten van Silk Road. Hij heeft zijn straf nog niet te horen gekregen – dat zal in mei gebeuren. Hij moet waarschijnlijk voor jaren de cel in, maar ondertussen kan hij zich ook opmaken voor een tweede zaak. Hij zou zes medewerkers van Silk Road, die hem tegenwerkten, hebben willen laten vermoorden.

Gesprekken met mentor en undercover

Technologieblad Wired heeft chats die op de in beslag genomen laptop van Ulbricht zijn aangetroffen ingezien. Het gaat om gesprekken tussen Dread Pirate Roberts, het pseudoniem van de oprichter van Silk Road, en zijn mentor ‘Cimon’, en drugsdealer Nob, die uiteindelijk undercoveragent bleek te zijn. In het eerste gesprek wordt voorgesteld een medewerker die Bitcoins zou hebben gestolen, een pak rammel te geven:

Nob: Wil je hem een pak rammel geven, schieten, een bezoekje brengen?
Roberts: Ik wil hem een pak rammel geven, en dan dwingen de bitcoins terug te geven die hij heeft gestolen. Iets als hem achter zijn computer zetten en hem dwingen dat te doen
Roberts: Alleen hem in elkaar slaan als hij niet meewerkt
Roberts: Ik weet niet hoe zulke dingen normaal gesproken gaan

Vlak na het gesprek met Nob, chat Dread Pirate Roberts met zijn mentor Cimon. Die stelt voor om de medewerker te vermoorden.

Cimon: Even tussendoor, wanneer hebben we genoeg van iemand en schakelen we hem uit?
Cimon: Als een dealer van een drugsbaas steelt, en hij zijn reputatie en systeem gebruikt, en later onze verkopers en kopers besteelt en onrust zaait, komt dat in de buurt denk je?
Roberts: Uitschakelen? Vermoorden?

Later raakt Dread Pirate Roberts meer overtuigd van het idee zijn tegenstanders te vermoorden. Cimon overtuigd hem ervan dat de medewerker naar de politie kan stappen als hij alleen in elkaar wordt geslagen.

Roberts: Als dit het wilde westen zou zijn, en dat is het min of meer, dan word je opgehangen omdat je een paard hebt gestolen
Cimon: Ja, precies. Wanneer is het tijd om te reageren. We doen grote zaken en daar profiteren zij van.
(…)
Cimon: Ik ken iemand die iemand kent die iemand kent, die zaken regelt
Roberts: In een perfecte wereld krijgen we ons geld terug plus rente en misschien geven we hem een pak rammel.
Roberts: Maar dat is niet realistisch

Een paar minuten later gaat het gesprek verder:

Cimon: Je hebt tijd gehad om na te denken. Je zit op de troon en je moet een beslissing nemen. Dan kan het snel gaan.
Roberts: Ik heb er geen problemen mee deze gast op te offeren.
Cimon: Ok dan, ik zorg er voor

Een half uur later chatten Dread Pirate Roberts en Cimon opnieuw met elkaar. Cimon wil weten of Roberts niet van gedachten is veranderd. ‘Als je deze stap niet had genomen, had ik overwogen onze samenwerking op te zeggen’, schrijft Cimon. ‘Ik sta achter deze beslissing, ik zal slapen als een roos vannacht, en elke nacht die volgt.’

Foto van ‘dode’

Maar uiteindelijk is het niet Cimon die de moord regelt. Dread Pirate Roberts vraagt Nob, de undercoveragent, of hij de medewerker wil vermoorden voor 80 duizend dollar. ‘Ik heb nog nooit iemand vermoord of laten vermoorden, maar dit is de juiste beslissing in dit geval’, schrijft Roberts aan Nob.

Nob zegt het aanbod aan te nemen, en stuurt hem een foto van het ‘levenloze’ lichaam van de medewerker die is ‘gemarteld’. In werkelijkheid is het slachtoffer springlevend, en lichaam is opgemaakt door de Amerikaanse DEA. Roberts heeft aangeboden om te betalen als Nob vijf andere mensen zou vermoorden. Geen van de doelwitten is uiteindelijk vermoord.