De ontvoering van Toos van der Valk in 1982 is in de publiciteit weggevaagd door de Heineken-ontvoering een jaar later. Italiaanse gangsters ontvoerden de echtgenote van horecatycoon Gerrit van der Valk uit haar woning in Nuland om haar ruim drie weken lang vast te houden in een tentje in België. In de papieren Telegraaf vandaag een uitgebreide reconstructie van de zaak naar aanleiding van een boek over de ontvoering.

In ‘Mijn ontvoering’ gaat door schrijver/actrice Elle van Rijn gaat Toos voor het eerst gedetailleerd in op die angstige periode.

Ze is inmiddels 80 jaar oud. De ontvoerders hadden het eigenlijk voorzien op haar echtgenoot Gerrit.  

‘Wo ist Valks?’, beet de indringer haar toen.

Toos zei: ‘Die is teruggegaan naar het hotel’. In werkelijkheid lag Gerrit te slapen. Ze bedoelde Hotel Nuland dat naast de villa ligt.

Na enige verwarring besluiten de kidnappers dan Toos maar mee te nemen.

‘Mitkommen, schnell!’ Ze krijgt een muts over haar ogen en moet in een auto stappen. Vanonder de muts ziet Toos dat ze naar Brussel wordt gereden. In een flat smijten de ontvoerders haar op een luchtbedje. Haar ogen worden geblinddoekt en ze wordt met kettingen vastgeketend aan de verwarming. Ze ligt in een tentje dat is opgezet in een van de kamers.

Gerrit krijgt de ochtend na de ontvoering een telefoontje met een miljoeneneis. Gerrit belt de politie.

Een dag na het eerste telefoontje aan Gerrit van der Valk bellen de kidnappers opnieuw. Er moet binnen 48 uur bijna dertien miljoen gulden, zo’n zes miljoen euro, worden betaald, anders sterft Toos.

De eerste losgeldoverdracht mislukt, omdat de politie die het gebeuren schaduwt dat niet goed verbergt.

‘Ihre Frau ist nicht mehr da’, de ontvoerders zijn woedend. ‘Als je haar lijk wilt terugkopen, kost je dat twintig miljoen euro.’

Uiteindelijk rijdt de dochter van Toos met haar man met het losgeld via een aantal wegrestaurants naar de Belgisch-Luxemburgse grens. Ze laat het geld achter bij een boom. Dan belt een van de ontvoerders met de mededeling dat het geld is in goede orde is ontvangen en dat Toos zal vrijkomen.

Vreemd genoeg nemen de ontvoerders de moeite haar terug naar Nederland te rijden. Bij Eindhoven wordt ze vrijgelaten.

Het boek ‘Mijn ontvoering’, door Elle van Rijn is uitgeven door Artemis & co.