‘Maandag kregen het openbaar ministerie en de verdediging van Dino Soerel gelegenheid om de conclusies van repliek en dupliek naar voren te brengen in verband met het opheffingsverzoek voorlopige hechtenis in de zaak van Dino Soerel. In een zeer gedetailleerd betoog dat twee volle procesdagen duurde, zette Mr. Nico Meijering voor de rechtbank uiteen waarom de raadsman meent dat cliënt Dino Soerel ten onrechte in voorlopige hechtenis zit.’ Dat schrijft Bondtehond.
De reactie daarop van het openbaar ministerie in twee delen was minder uitgebreid en duurde bij elkaar ongeveer één volle procesdag.
Inhoudelijk ingaan op hetgeen door beide procespartijen is betoogd, zal ik dit keer niet doen, ook mede gezien we al vlak voor het requisitoir van het OM en de pleidooien van de verdediging zitten op het rechtbankschema. Het enorme betoog van Mr. Nico Meijering wordt door de rechtbank, zo merkte de voorzitter Mr. Lauwaars een keer op maandag, min of meer gezien als het volledige eindpleidooi in de zaak tegen Dino Soerel.
Mocht dat toch niet zo zijn, want niemand weet in feite precies wat de verdediging van Soerel en de ook de andere verdachten nog in petto heeft, vast staat wel dat de eindpleidooien niet gering in omvang zullen worden.
Een rechtbank heeft daar wel enigzins ideeën over natuurlijk, en gezien de enorme feitenkennis die deze 3-koppige rechtbank heeft opgedaan afgelopen jaren, kun je wel zeggen dat Lauwaars er waarschijnlijk niet ver naast zal zitten. Daar is de beste man te ervaren voor. We zullen het zien aankomende maanden.
Veel niet-procesdeelnemers, behorende tot het grote publiek zeg maar, zijn de draad allang kwijtgeraakt, is een regelmatig gehoorde klacht. Er is ondertussen ook wel een zeer ingewikkeld juridisch steekspel ontstaan op grond van de verklaringen van maar één kroongetuige, Peter La S.. De zaken waarover de kroongetuige verklaarde, sinds hij zijn handtekening plaatste onder zijn OM-deal in februari 2007, zijn stuk voor stuk ernstige liquidatiezaken, dat zal niemand ontkennen.
Echter soms kreeg je tijdens het Passageproces het gevoel dat het behandelen van de moordzaken wel eens op een tweede plan kwam te staan en er allerlei zaken die speelden, waaronder een aantal incidenten-La S., waarbij de kroongetuige z’n kont weer eens tegen de krib gooide, de overhand leken te krijgen. Een moment waarop het Passageproces over een relatief korte periode afgesloten kan worden, zoals nu dus, leek vaak ver te zoeken.
(…)’
Lees verder Bondtehond.