Demminks parallelle universum (UPDATE)

Het was in zekere zin historisch vanochtend in Rotterdam. Voor het eerst was Joris Demmink, die al jaren onder vuur ligt wegens vermeende pedofilie, zelf aanwezig bij een rechtszaak die over hem werd gevoerd. En hij sprak. Kort, in weinig details, maar hij sprak

Door Vincent Verweij

De verdediging had alles uit de kast gehaald. Twee advocaten, Olaf Trojan die namens het Algemeen Dagblad pleitte en Mathijs Kaaks die de Stichting Roestige Spijker als gevoegde partij bijstond. De belaagde journalist Koen Voskuil had zijn vader, misdaadjournalist Bert Voskuil (voorheen Nieuwe Revu) bij zich en de belangrijkste bron voor zijn verhaal, de crimineel John Sloof.

Symbolisch

Demmink en zijn advocaat Harro Knijff waren met zijn tweetjes. Ze eisten een ton schadevergoeding van de Rotterdamse krant, al was die eigenlijk ’symbolisch’. Volgens Demmink ‘moest het maar eens afgelopen zijn’ met de kwaadaardige beschuldigingen aan zijn adres. in het gewraakte artikel ging het dan om de aantijgingen dat Demmink jong mannenvlees bestelde bij de Haagse pooier Dick Willard.

Geen coke

Harro Knijff betoogde dat geruchten als feiten werden gepresenteerd, zonder voldoende onderbouwing. Sloof zou een onbetrouwbare bron zijn die veroordeeld is voor de import van 1200 kilo coke en bovendien pas 17 jaar oud was toen de beweerde feiten met Demmink zich afspeelden. Bovendien, zei Knijff, waren de beschuldigingen tegen Demmink uitgebreid door Justitie en AIVD onderzocht en hadden die ‘geen spoor van bewijs opgeleverd’.

In zijn betoog maakte Knijff overigens een foutje. Sloof is wel veroordeeld voor lidmaatschap van een criminele organisatie die handelde in softdrugs maar vrijgesproken van cocaïnehandel.

Bewijslast

Advocaat Trojan van het AD stelde daar tegenover dat een journalist geen wettig en overtuigend bewijs hoeft te leveren. De lat van de journalistieke bewijslast ligt lager dan de strafrechterlijke. De publicaties vielen ruimschoots binnen de grenzen van de vrijheid van meningsuiting. Bovendien had Voskuil een jaar aan het artikel gewerkt, talloze bronnen gesproken en alleen de zes meest geloofwaardige getuigen gebruikt, nadat hun beweringen uitgebreid waren gecheckt.

Vieze meneer

Advocaat Knijff stelde dat Demmink Willard nooit heeft gekend en zich nooit schuldig heeft gemaakt aan pedofilie: “Het beeld dat het AD heeft neergezet is ‘Demmink is een vieze meneer die met jonge jongetjes aan de slag is gegaan’. En dat beeld moet rechtgezet.”

Fantasiewereld

En toen vroeg de rechter of Demmink zelf nog iets wilde zeggen. Dat wilde hij: “Ik moet u eerlijk zeggen dat als ik het artikel lees, dan bekruipt mij het gevoel dat wel heel makkelijk de stap van aantijgingen uit het criminele milieu, naar feiten wordt gemaakt.  Er worden hier alsmaar dingen als feiten beschreven die in wezen niets meer dan aantijgingen zijn. Er wordt een paralelle wereld beschreven en dat is niet mijn wereld. Er werd hier een compleet nieuwe fantasiewereld gepresenteerd, eentje uit de jaren tachtig, met als hoofdfiguur ene Willard waar ik van mijn levensdagen nog niet van had gehoord. Dat was toen de druppel die de emmer deed overlopen.“

Uitspraak 16 december. Hieronder een video die ‘We Are Change Rotterdam’ maakte na afloop van de zitting.