Veroordeelde zedendelinquenten vallen minder vaak terug in hun oude gedrag als ze worden begeleid door getrainde vrijwilligers. De afgelopen vijf jaar draaide een proef onder de naam COSA, waarbij 74 zedendelinquenten die hun straf hebben uitgezeten werden begeleid door vrijwilligers. Eén van hen is opnieuw veroordeeld, twee worden verdacht van een nieuw zedendelict.
Onder zedendelinquenten liggen de recidivecijfers normaal gesproken tussen de 15 en 30 procent. Dat zou willen zeggen dat zonder de vrijwilligers tussen de 11 en 22 van de 74 delinquenten opnieuw de fout in zouden zijn gegaan; fors meer dan in het project. De goede resultaten kunnen overigens ook beïnvloed zijn door de selectie van daders: zij moeten open zijn over wat ze hebben gedaan, en moeten bereid zijn om op het goede pad te blijven. Ook moeten ze al onder behandeling zijn of een behandeling achter de rug hebben.
Isolement doorbreken
De vrijwilligers ondernemen regelmatig activiteiten met de delinquenten. Ze drinken bijvoorbeeld samen een kop koffie in een café, of gaan samen naar de sportschool. Op die manier wordt het isolement doorbroken waarin zedendelinquenten normaal snel vallen. Ook kunnen de vrijwilligers de autoriteiten waarschuwen als ze signalen opvangen dat de delinquent opnieuw de fout in dreigt te gaan.
Bij het project waren 130 vrijwilligers en 150 professionals betrokken. De vrijwilligers worden getraind, en begeleiden met drie tot vijf personen één dader. Ze hebben daarbij regelmatig contact met professionals van de reclassering, behandelaren en wijkagenten.
Minderjarig slachtoffer
De zedendelinquenten die aan het project deelnamen, waren meestal veroordeeld voor delicten met een minderjarig slachtoffer. Bij de helft van de daders gaat het om misbruik van een slachtoffer van tussen de 12 en 16 jaar. Bij 7 procent gaat het om een slachtoffer van onder de 12 jaar. De begeleiding duurt gemiddeld drie jaar, waarna de delinquenten verder moeten zonder begeleiders. Wel houden ze een aanspreekpunt.