Officier gaat boven de rechter

Door Jan Boone.

Onlangs heb ik op Crimesite mijn verontrusting geuit over het optreden van de Reclassering in Nederland, die naar mijn oordeel functioneert als een orgaan van het Openbaar Ministerie. Dit is mij nog eens extra duidelijk geworden in een zaak in Leeuwarden, waar de Officier van Justitie tbs met dwangverpleging had gevorderd (d.i. gedwongen intramurale behandeling). De Rechtbank vond dit niet nodig en bepaalde dat tbs met voorwaarden (d.i. ambulante behandeling, met toezicht van de Reclassering) voldoende was.

 

 

Wat schetst mijn verbazing, toen de Reclassering adviseerde dat cliënt niet naar een half open kamp mocht, aangezien hij niet wenste mee te werken aan het programma TR (d.i. terugdringing recidive), omdat de Reclassering stelde dat hij in het kader van die terugdringing recidive opgenomen moest worden in een klinische setting (d.i. intramuraal).

Cliënt wendde zich tot de Beklagcommmissie, omdat hij meende dat de Reclassering kennelijk in het spoor van de Officier van Justitie een voorschot wenste te nemen op intramurale behandeling van de verdachte.

De Officier van Justitie was in hoger beroep gegaan omdat hij vond dat wel degelijk tbs met dwangverpleging moest worden opgelegd. De Officier van Justitie en de Reclassering waren het dus geheel eens, doch de Rechtbank had anders beslist. Kennelijk was dat tegen het zere been en probeerden ze op die manier toch een intramurale behandeling tot stand te brengen. Zoals gezegd, in strijd met de beslissing van de Rechtbank.

Cliënt kwam in beklag bij de Beklagcommissie die zijn klacht ongegrond verklaarde, waarop hij zich wendde tot de Centrale Raad voor de Strafrechtstoepassing. Die was van oordeel dat de Beklagcommissie helemaal gelijk had. De Beklagcommissie en dus nu ook de Centrale Raad voor de Strafrechtstoepassing zijn van oordeel dat het besluit van de Rechter niet van hogere orde is dan het besluit van de Reclassering en van de Officier van Justitie.

De Centrale Raad voor de Strafrechtstoepasing stelde voorts, dat dit temeer gold, nu immers de Officier van Justitie tbs met dwangverpleging had geëist. Dit betekent dat de Centrale Raad voor de Strafrechtstoepassing van oordeel is dat niet de Rechter het laatste woord heeft in Nederland, maar de Officier van Justitie samen met de Reclassering. Een volstrekt ongehoorde gang van zaken, die mij grote zorgen baart over de Rechtspraak in Nederland.

Jan Boone is strafadvocaat.