De cocaïnehandel en -productie in Colombia zijn de laatste jaren sterk veranderd. Er zijn nieuwe internationale markten gevonden en de grote drugshandelaren blijven het liefst in de anonimiteit. Geen Ferrari’s meer, geen grote landgoederen met gouden kraan meer, zoals ten tijde van Pablo Escobar. De nieuwe “Onzichtbaren” verschuilen zich het liefst.
In 2013 vierden de Verenigde Staten samen met de Colombiaanse regering de successen van ‘Plan Colombia’. De cocaïnehandel in het Zuid-Amerikaanse land zou op sterven na dood zijn. Niets bleek minder waar. Vandaag de dag bloeit de cokehandel als nooit te voren. Productierecords worden verbroken.
Mexicanen
Maar de handel en productie zijn niet meer hetzelfde. De Colombianen hebben zich bijvoorbeeld nagenoeg terug getrokken van ’s werelds grootste markt: de Verenigde Staten. De cocaïnehandel daar wordt nu voornamelijk gerund door de Mexicanen. Dat is geen teken van zwakte, maar slimme handelsgeest van de Colombianen. Niet alleen is de groothandelsprijs per kilo in de VS relatief laag (20.000 tot 25.000 dollar per kilo), ook zijn de risico’s te groot dat partijen drugs worden gepakt en dat de organisatoren worden uitgeleverd aan de Amerikanen. De Colombianen zijn daardoor op zoek gegaan naar andere markten, waar niet alleen hogere kiloprijzen gelden, maar waar de pakkans ook kleiner is, zoals Europa (35.000 dollar voor een kilo), China (50.000 dollar voor een kilo) en Australië (100.000 dollar). Hogere opbrengsten tegen minder risico dus.
Onzichtbaren
Tegelijkertijd is ook de houding van de drugshandelaren in Colombia veranderd. De meesten verschuilen zich achter een façade van een gewone zakenman met een legale business. Sommigen van hen kunnen de verleidingen van een luxe leven niet weerstaan, zoals de onlangs gepakte Carlos Rico. Maar het overgrote deel van de nieuwe drugshandelaren worden de “Onzichtbaren” genoemd. Ze rijden in een simpele Toyota in plaats van een Ferrari. Ze dragen klassieke Europese schoenen in plaats van laarzen van krokodillenleer. En ze wonen in een upper class appartement in plaats van een villa op een landgoed. Kortom, de nieuwe drugshandelaren proberen geen aandacht te trekken en onder de radar te blijven.
Plata o plomo
Vandaar ook dat ze het aloude dreigement ‘plata o plomo’ (zilver of lood) hebben afgezworen. Ze beschouwen liquidaties en moordpartijen als risicovol. Geweld kan er toe leiden dat de aandacht op hen wordt gevestigd. Daardoor zouden ook de investeringen die de Onzichtbaren in legale ondernemingen hebben gedaan gevaar kunnen gaan lopen. Het wapen van de moderne Colombiaanse drugshandelaar is niet meer een 9mm vuurwapen of een kalasjnikov, maar een pgp-telefoon, een reeks aan legale bedrijven en een grote kennis van de financiële wereld. Volgens Colombiaanse media worden zo grote hoeveelheden geld uit de onderwereld in toenemende mate de bovenwereld in gepompt.