Het is een en dezelfde man die u hier op de foto’s ziet: Juan Carlos Ramirez Abadia, alias de Lolly. Een van de grootste coke-producenten van Colombia, die ruim anderhalf miljard dollar verdiende met hard drugs die naar de VS werden geëxporteerd. En verantwoordelijk was voor tientallen liquidaties.

Hotel

In het begin van de jaren negentig had Ramirez in een hotel in de Mexicaanse stad Tijuana een ontmoeting met Joaquín Guzmán Loera, alias El Chapo, toen de leider van het opkomende Sinaloa-kartel. El Chapo wilde samenwerken met de Lolly. Hoewel de commissie die de Mexicaan voorstelde ongunstiger was dan andere drugshandelaren afdroegen (El Chapo wilde 40% van de getransporteerde drugs hebben tegenover 37% die ander kartels vroegen). Toch besloot Ramirez samen te gaan werken met El Chapo. ‘Omdat Guzmán beloofde dat de ladingen drugs via hem veel sneller in de VS zouden komen’ zo verklaarde de Lolly.

El Rapido

De risico’s tijdens de transporten waren als volgt verdeeld tussen de beide kartels. Als er een lading in Mexico of de VS verdween, dan kwam dat op het conto van het Sinaloa-kartel. De route vanaf Colombia tot aan Mexico was het risicogebied van het Valle del Norte-kartel. El Chapo maakte zijn belofte waar. Hij wist de coke ontzettend snel in de VS te krijgen. Hij was in staat om binnen 24 uur grote partijen cocaïne in Los Angeles te krijgen. Dat ging via allerlei ingenieuze smokkelroutes en dekladingen, zoals tunnels, vliegtuigjes, en blikken met jalapeños. Het leverde Guzmán een tweede bijnaam op: El Rapido. (Tekst loopt door onder de afbeeldingen.)

Vissersboten

De samenwerking tussen El Chapo en Ramirez duurde bijna 20 jaar. Aanvankelijk werd de cocaïne vanuit Colombia met vliegtuigjes naar Mexico vervoerd, waar El Chapo over geheime landingsbanen beschikte. Later, toen de Amerikanen zich steeds intensiever met de opsporing bezig gingen houden, ging het drugstransport via vissersboten. Ramirez was een perfectionist en bemoeide zich intensief met de productie en transporten. Die laatste gingen ook wel eens mis. Zo vertelde Ramirez de rechter dat in de jaren negentig een Mexicaanse kapitein zijn vissersboot liet zinken met 20 ton cocaïne aan boord, omdat hij het waanidee had dat de Amerikaanse kustwacht achter hem aan zat. De kapitein was zwaar verslaafde aan de coke.

Plastische chirurgie

In 1996 gaf Ramirez zichzelf aan bij de Colombiaanse autoriteiten. Hij werd veroordeeld tot 24 jaar cel, maar door omkoping van de juiste ambtenaren stond de Lolly na bijna 4 jaar weer buiten. Het kostte hem wel een paar miljoen. Vervolgens liet hij een paar keer zijn gezicht verbouwen. Via plastische chirurgie wilde hij voorkomen dat hij zou worden herkend door politie of concurrerende kartels.

40 miljoen cash

In januari 2007 werd Ramirez toch gepakt in een onderduikadres in het Braziliaanse Sao Paolo. In de woning vond de politie een miljoen dollar aan cash. Eerder dat jaar werden in schuiladressen van Ramirez in Cali contanten met een totale waarde van 40 miljoen euro plus 350 goudstaven. Een jaar later werd hij uitgewezen naar de VS. In 2010 besloot hij samen te gaan werken met de Amerikaanse autoriteiten. (Tekst loopt door onder de foto.)

150 liquidaties

Zo getuigde hij tegen El Chapo. Tijdens het proces bekende Ramirez dat hij verantwoordelijk was voor meer dan 150 liquidaties. Soms schoot hij ook zelf mensen dood, zoals in 2004 toen hij iemand in het hoofd schoot.

Goed teken

De getuigenis van Ramirez is een van de stukken die de jury in het proces tegen El Chapo aan het bestuderen is. De jury buigt zich al meer dan een week over de vraag of Guzman schuldig is of niet. De verdediging van El Chapo vindt dat een goed teken.