Het gerechtshof in Amsterdam heeft vrijdag een 29-jarige verdachte van twee afpersingen en een verkrachting veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf en tbs met dwangverpleging. De rechtbank had eerder beslist dat geen tbs werd opgelegd omdat de verdachte niet had meegewerkt aan gedragskundig onderzoek, waardoor geen stoornis kon worden vastgesteld. 

Het hof is het niet eens met de rechtbank dat geen stoornis kan worden vastgesteld. Gedragskundigen hebben in een eerdere strafzaak vastgesteld dat sprake was van een ernstige stoornis, waarvoor behandeling nodig was. Op basis daarvan en van aanwijzingen dat die stoornis niet vanzelf is overgegaan, kan volgens het hof wel degelijk worden vastgesteld dat bij de verdachte nog steeds sprake is van een stoornis. Ook vindt het hof dat er sprake is van gevaar voor herhaling. Omdat de feiten zo ernstig zijn, dient daarom volgens het hof toch tbs met dwangverpleging te worden opgelegd.

Het hof merkte nog op dat de verdachte door te volharden in zijn weigering medewerking te verlenen aan gedragskundig onderzoek, iedere kans onmogelijk heeft gemaakt om te bepalen of met een andere, lichtere behandelingsmogelijkheid kan worden volstaan. 

De slachtoffers waren meisjes die met een vriend van de verdachte hadden afgesproken. Het hof zegt dat bij de strafoplegging ook de brute en gewelddadige feiten een rol hebben gespeeld. De slachtoffers zijn ernstig getraumatiseerd geraakt.

De 29-jarige man moet ook aan de slachtoffers een schadevergoeding betalen. Aan andere verdachten die bij de feiten betrokken waren, zijn gevangenisstraffen opgelegd van 24 tot 42 maanden.