Getekende criminelen: Verdachte portretten
Onlangs verscheen een aardig boekje: Verdachte portretten. Kern van het boek bestaat uit beschrijvingen van spraakmakende rechtszaken in Nederland met de daarbij horende rechtbanktekeningen. Van de zaak van dokter O. uit 1954 tot de Amsterdamse zedenzaak van Robert M.
Twintig rechtszaken worden in het boek beschreven. Beknopt: een pagina tekst per rechtszaak. Daar zitten bijna vergeten zaken tussen, zoals die van seriemoordenaar Hans van Z. die in 1969 werd veroordeeld tot levenslang en tbr (de voorloper van tbs) voor vier moorden. Het is een verhaal dat vandaag de dag nogal wat stof zou doen opwaaien. Van Z. moordde namelijk volgens een vast patroon: eerst sloeg hij zijn slachtoffers met een loden pijp, waarna hij hen met een broodmes de hals en polsen doorsneed. Van Z. zei te handelen op aanwijzingen van zijn ‘kwade genius’ de 76-jarige Arnold R. alias Ouwe Nol, een bekende uit de Utrechtse onderwereld. Volgens R. zouden de slachtoffers bulken van het geld. Saillant: tijdens zijn detentie huwde Van Z. met een socio-therapeute. In 1986 kreeg hij gratie.