De Amsterdamse advocaat Oscar Hammerstein heeft zijn memoires geschreven, onder de titel: Ik heb de tijd. Een titel die deels verwijst naar zijn besmetting met het HIV-virus, in de jaren negentig, toen veel mensen, en veel van zijn vrienden, hieraan overleden. Hammerstein ging in die tijd met ziekte en al achter de tralies, op verdenking van witwassen, terwijl zijn chique kantoor Boekel de Nerée hem subiet de trap af schopte. Onterecht, naar later bleek, want hij werd geheel vrijgesproken.

Door @Wim van de Pol

Nu is Hammerstein niet een man van onbesproken gedrag. Maandblad Quote kamde hem ooit af met een zodanige hoeveelheid nare anekdotes dat het een wonder mag heten dat Hammerstein deze roskam overleefde. Maar hij is geen Moszkowicz en bovendien is zijn sterrenbeeld naar eigen zeggen 'kakkerlak'. Oscar overleeft het wel. Wat heet: hij is nu de buurman van de burgemeester, aan de Herengracht.

Atrium

Zelf vindt hij de periode dat hij door de huidige staatssecretaris van Justitie Fred Teeven en diens FIOD-soldaten in de kerker werd geworpen het meest pregnante deel uit het boek. En het moet gezegd, hij beschrijft in bloemrijke taal zijn harde lot. Van dure advocaat in het atrium aan de Zuid-As naar het huis van bewaring aan de Havenstraat is een harde val. Temeer daar hij erin blijkt te zijn geluisd door mede-verdachten, een bloeddorstige Fred Teeven en een rechter-commissaris die hem geen voordeel van de twijfel gaf. 

Rijstgeld

Alles draaide om de medewerking die Hammerstein gaf aan het vrijmaken van 17,5 miljoen gulden van de Surinaamse rijsthandelaar Sham Guptar. Hasjgeld van de Hakkelaar, volgens Teeven, volgens Hammerstein en Guptar rijstgeld. Guptar en accountant Rob B. smeerden Hammerstein erin, en tot die conclusie kwamen de rechters ook. Met genoegen noteert Hammerstein hoe 'avondjurist' Fred Teeven in de rechtszaal onderuit ging. 

Handboeien

Hoe dan ook, omdat zijn arrestatie gefotografeerd kon worden door De Telegraaf stond hij met handboeien en al op de voorpagina. En dan is het te laat. Zijn kantoorgenoten waren klaar het hem, distancieerden zich dezelfde dag en gaven hem later zonder pardon zijn congé. Ze zullen het leuk vinden om terug te lezen hoe hun heldhaftige opstelling destijds op Hammerstein is overgekomen.

Fortuijn

Zo staat het boek vol met anekdotes en stuurt Hammerstein hier en daar natuurlijk om de hete brij van zijn niet onbesproken gedrag heen. En waar het kan haalt hij zijn gelijk of schittert hij naast zijn vriend Pim Fortuijn. Ik heb de tijd zal door heel wat juristen en ex-cliënten worden doorgenomen.