Peru is sinds 2013 volgens de Verenigde Naties de grootste producent van cocaïne en waarschijnlijk ook van cocablaadjes, de grondstof voor cocaïne. De Peruaanse oorlog tegen cocaïne speelt zich vooral af in twee afgelegen valleien. 

Blaadjes

Daar vindt de productie van cocaïne en het halffabrikaat pasta básica (PBC) plaats en boeren telen er ook de cocablaadjes. Een deel van die blaadjes wordt door de bevolking, met name in het hooggebergte, gekauwd in combinatie met de as van verbrandde aardappel. Dat levert een licht stimulerend effect op, te vergelijken met dat van koffie.

Meer geld

De meeste blaadjes worden aangekocht door drugsproducenten. De Peruaanse overheid stuurt leger- eenheden naar de afgelegen valleien om de akkers met coca te vernietigen. Boeren komen daartegen soms in opstand omdat coca hen meer geld oplevert dan cacao, koffie of sinaasappels en omdat de narco’s het product komen halen, terwijl ze nauwelijks mogelijkheden hebben om andere producten zelf naar een marktplaats te krijgen.

Vijandig

In een reportage van Vice gaat de verslaggever mee met legereenheden naar de Alto Huallaga-vallei langs de rivier de Huallaga, die coca-aanplant vernietigen en landingsbanen onklaar maken. Daarna komt hij terecht in het nog moeilijker bereikbare gebied van de rivier de Apurimac. In een cocaïnewerkplaats blijkt de bevolking hem vijandig gezind. Dat gebied noemt men in Peru “VRAEM” (Valles de los Rios Apurimac, Ene en Mantaro) is tevens het laatste bastion van de maoïstische guerrillabeweging Lichtend Pad (Sendero Luminoso).