Astrid Holleeder zegt te weten dat het losgeld van de Heineken-ontvoering nooit is verbrand, zoals haar broer beweert. In een interview stelt ze als advocate ook dat er meer bewijs nodig is om tot een veroordeling van haar broer te kunnen komen.
Schuldig aan heling
‘Als Cor een etentje gaf, begreep ik echt wel dat we op kosten van meneer Heineken aan tafel zaten.’ Dat zegt de zus van Willem Holleeder in een interview in dagblad Trouw dit weekeinde, waar Crimesite gisteren ook uit berichtte. ‘In zekere zin heb ik me dus schuldig gemaakt aan heling’, aldus Astrid Holleeder. Ze legt in het interview wel uit dat ze meer moeite had met wat haar broer Alfred Heineken en zijn chauffeur heeft aangedaan, dan met het feit dat de acht miljoen van het resterende losgeld nooit is gevonden. In de Jordaan was het pikken van de rijken in tijdens haar opgroeien maatschappelijk meer geaccepteerd.
Levenslang
De getuige in de liquidatiezaak tegen haar broer stelt in de krant ook dat er in juridische zin meer bewijs tegen haar broer nodig is om tot een veroordeling te kunnen komen: ‘Als ik zijn advocaat was, zou ik dat aanvoeren. Maar misschien zeg ik dat ook wel omdat ik mezelf ervan wil overtuigen dat hij niet alleen door mijn toedoen tot levenslang zal worden veroordeeld. Hij vertrouwde mij, ik heb het ultieme verraad gepleegd. Dat ik daarmee anderen heb willen beschermen, doet daar niets aan af. Ik houd van Wim. En ik heb hem verraden.’
Lees hier meer