Door Nico Meijering

In zijn column in De Telegraaf van maandag heeft John van den Heuvel zijn emoties betreffende ons advocatenkantoor als nimmer te voren de vrije loop gelaten. Van den Heuvel is boos. Heel erg boos: “walgelijk”, “doorzichtige pogingen van de (hondsbrutale) advocaten”, “stuitend”, “ongefundeerd”, “pseudowetenschappelijke prietpraat” zijn de kwalificaties die Van den Heuvel los liet op het pleidooi van Bénédicte Ficq, voor een onderzoek naar mogelijke psychopathie aan de zijde van de kroongetuige La Serpe in het grote liquidatieproces.

De journalist Van den Heuvel besloot zijn razernij met de suggestie dat wij mogelijk zelf aan psychopathie zouden lijden en er alsdan “snel een groot hek met prikkeldraad rond” om ons kantoor moest komen.

De vraag is waarom Van den Heuvel zich zo laat gaan in de meest gelezen ochtendkrant. Écht boos zal hij toch niet zijn, alleen vanwege het betoog van Ficq, tijdens welk betoog hij trouwens niet eens aanwezig was.

Van den Heuvel is overigens zelden bij een zitting in dit proces en als hij er is, is hij al na een kwartiertje verdwenen. Dat is voor een journalist natuurlijk niet zonder risico’s, want dat kan ten koste gaan van een juiste weergave van de feiten.

En daar hebben we misschien al direct de kern van het probleem te pakken. Klein voorbeeldje al, uit deze laatste tirade, is zijn verwijt dat wij La Serpe “om zijn uiterlijk” zouden hebben “beledigd”. Geen idee waar hij het vandaan haalt, maar hij moet het toch ergens vandaan hebben, althans, er moeten krachten werkzaam zijn die hem op het spoor zetten van onjuiste berichtgeving.

En die krachten doen kennelijk al vanaf het begin van dit proces in 2007 hun werk, want Van den Heuvel heeft op onze sommatie al meer malen moeten rectificeren waaronder twee keer gedwongen door de kortgedingrechter.

Onze eerste sommatie is overigens ook het begin geweest van zijn niet aflatende negatieve berichtgeving over ons in De Telegraaf en RTL Boulevard met telkens maar weer dezelfde impliciete boodschap: ga zo door en jullie zullen middels mij ter beschikking staande media ervan lusten.  Misschien wel zijn meest heftige – tot drie maal toe gepubliceerde – poging om ons de mond te snoeren is zijn verwijt dat wij cliënten tegen hem “proberen op te zetten”.

De oorsprong van zijn emotie is wellicht toch terug te brengen tot zijn daadwerkelijke “drijfveer” die hem als journalist kennelijk gaande houdt: “Journalistiek is efficiënter dan de politie”, aldus Van den Heuvel tijdens een voordracht ruim twee jaar geleden *).

Het heeft er inderdaad alle schijn van dat Van den Heuvel met zijn berichtgeving over het grote liquidatieproces een zijns inziens “efficiënte” bijdrage wil leveren om onze cliënten veroordeeld te krijgen. Misschien dat hij zich steeds meer realiseert dat zijn drijfveer zich toch moeizaam verhoudt met zuivere journalistiek bedrijven. En dat hij daarom zo boos is. Niet op ons, maar op zichzelf.

Nicolaas Meijering

Meijering Van Kleef Ficq & Van der Werf Advocaten

*) Zie de ondernemer.nl, 16 december 2008.