Nederlander 11 jaar onschuldig in cel

In Spanje zit een Nederlander al elf jaar waarschijnlijk onschuldig in de cel. Volgens Spaanse media gaat een Spaanse rechter het onderzoek nu over doen. Hij is veroordeeld voor roof, poging tot verkrachting en mishandeling hoewel zijn dna niet bij de slachtoffers gevonden was. Het dna van een Britse moordenaar die inmiddels veroordeeld is in Engeland is daar wel gevonden.

Vuisten

In Fuengirola, een kustplaats vlakbij Torremolinos, werden op de vroege ochtend van 12 augustus 2003 drie jonge vrouwen aangevallen. Het gebeurde midden op straat tussen 04.30 en 05.00. Een man wierp zich op een jonge vrouw, gooide haar op de grond en verscheurde haar broek. Hij probeerde haar vervolgens te verkrachten met zijn penis of een ander object, volgens het dossier. Even later werd een andere vrouw aangerand, vlak in de buurt. De aanvaller sloeg haar met zijn vuisten en probeerde ook haar te verkrachten maar hij werd gestoord omdat er een auto naderde. De man zette het op een lopen. Korte tijd later gooide hij zijn derde slachtoffer op de grond, weer midden op straat. Hij sloeg haar overal met zijn vuisten. Een bewoner zag het vanuit haar raam gebeuren, begon te schreeuwen en belde de politie. De aanvaller ontkwam met medeneming van het tasje van het derde slachtoffer.

Getraumatiseerd

De drie vrouwen hadden allen verwondingen en moesten wekenlang herstellen. Ze raakten door de uiterst gewelddadige aanval getraumatiseerd. De politie keek door de systemen naar mogelijke bekende verdachten. Romano van der Dussen had pech. De toen 30-jarige man was een keer met de lokale politie in aanraking geweest tijdens een flinke ruzie met zijn vriendin maar was hiervoor nooit vervolgd. Hij had nog meer pech want twee slachtoffers herkenden hem 'zonder enige twijfel’. Eén van de vrouwen zei dat de aanrander lang haar had gehad. Een ander zei dat het haar kort was. Van der Dussen had nog meer pech. De vrouw die de derde aanranding had waargenomen zei eveneens hem te herkennen als de dader. Eén meisje, die het meest ernstig was getraumatiseerd, en leed aan geheugenverlies, zei het gezicht van de aanvaller niet te hebben gezien.

 

Dna

Romano van der Dussen zelf zei dat hij die vroege ochtend in Torremolinos was en niet in Fuengirola. Maar hij kon dat verder niet bewijzen. Zijn veroordeling volgde op 25 mei 2005: de provinciale rechtbank in Málaga vond 15 jaar cel een passende straf, na anderhalf jaar voorlopige hechtenis. De grootste tegenvaller voor Van der Dussen was dat de rechtbank vonniste terwijl vaststond dat het dna dat bij één van de slachtoffers was gevonden niet van van der Dussen was. De rechtbank nam aan dat er een mysterieuze derde persoon in het spel was geweest. Er waren ook nog vingerafdrukken gevonden op een auto waar de aanvaller één van de vrouwen tegenaan had gegooid. Ook die waren niet van Van der Dussen.

Verjaardag

De Brit Mark Philip Dixie vierde zijn 35ste verjaardag in september 2005 in Londen. Hij verkrachtte en vermoordde die avond zijn vriendin, het jonge fotomodel Sally Anne Bowman. Na een paar biertjes met vrienden liepen de twee ’s nachts op straat. Dixie viel een voorbijgangster aan die wist te ontkomen. Getuigen zagen Dixie in discussie met Bowen die boos leek te zijn. Daarna richtte hij zijn seksuele agressie op zijn vriendin met fatale afloop. Dixie kreeg levenslang.

Meer

Hij bleek echter meer op zijn geweten te hebben. In Australië werd hij gezocht wegens (serie)verkrachting en zijn dna werd vastgesteld bij de slachtoffers. Ook in Spanje ging zijn dna door de databank en de alarmbellen gingen rinkelen. Het dna van Dixie bleek overeen te komen met dat van de aanvaller in Fuengirola. Vervolgonderzoek bracht aan het licht dat Dixie in de periode van de delicten in Málaga woonde, tussen 2002 en oktober 2003. Op de foto boven rechts staan Van der Dussen, een compositiefoto en de foto van Dixie.

Plank

De Spaanse Nationale Politie reageerde adequaat door de schokkende informatie direct neer te leggen bij de onderzoeksrechter in Málaga die de zaak Van der Dussen behandelde. Het voorstel was om meteen nader onderzoek te doen naar het dna van Dixie om meer zekerheid te verkrijgen. Het Openbaar Ministerie en de onderzoeksrechter in die stad waren minder doortastend. Het onderzoek werd wel heropend maar de zaak bleef zeven jaren op de plank liggen. De advocaten van Van der Dussen werden van de nieuwe feiten op de hoogte gesteld maar slaagden er niet in bij de Hoge Raad een herziening gedaan te krijgen, door tal van juridische haarkloverijen. Pas deze maand heeft een onderzoeksrechter de zaak werkelijk opgepakt.