Aan de Van Leijenberghlaan zat vroeger het Italiaanse broodjes-restaurant Pasta di Mamma, in het winkelcentrum Groot Gelderlandplein in Amsterdam-Buitenveldert. Recht tegenover het politiebureau. Een veilige en handige plek om af te spreken. 

Door @Wim van de Pol

Willem Holleeder, Sam Klepper, Holleeder’s toenmalige vriendin Maike Dijkhuis en een hele serie andere personen die figureren in de dossiers van de Hollandse netwerken knabbelden daar aan hun focaccia’s. Ze woonden om de hoek, en zelfs zij moesten soms naar de Albert Heijn XL op het plein erachter.

Tijdens de zitting van het hoger beroep in de Passage-zaak was er vrijdag even tijd voor een stukje video. Advocaat Nico Meijering zakte er op de vrijdagmiddag eens goed voor onderuit. Vanuit de hemel boven het edelachtbaar college zakte tot veler verrassing zonder haperingen een projectiescherm naar beneden. Een medewerkster van het Openbaar Ministerie bediende een laptop. Ook dat ging zonder uitval.

Trio

En daar zag het schaarse publiek in de beveiligde rechtbank van Schiphol een lentetafereel in het zonnetje op een parkeerplaats aan de Van Leijenberghlaan. Het was een trio, op 23 april 2003.  Dick Vrij had zijn spijkerjasje uitgetrokken zodat alles goed zichtbaar was. Tegenover hem draaide Dino Soerel zijn schouders los in een trui gekleurd in één van de hem bekende natuurlijke kleuren van zijn voorkeur, ditmaal lichtbruin. Een wat magere Danny K. zag er wat winters uit in een halflange zware leren jas, in de weer met zijn telefoon.

Dino?

Op een ander stukje video hield Jesse Remmers, kennelijk rond dezelfde tijd, enige tientallen meters verderop een tafeltje buiten Pasta di Mamma bezet. Later schoven vader Greg Remmers en broer Reggie Remmers de broodjeszaak binnen. De vraag die voorlag bij het gerechtshof was welke persoon nu samen met het gezelschap Remmers, rond een tafeltje voor het raam, aan snijden was in zijn broodje.

Het Openbaar Ministerie hoopte voor het bewijs tegen Dino Soerel dat het Dino Soerel was (want samen met medeverdachte en veroordeelde “huurmoordenaar” Jesse Remmers). Advocaat-generaal Frits Posthumus temperde vooraf de verwachtingen wat met de ontboezeming dat ‘het Openbaar Ministerie niet meer zo zeker was’ dat het Soerel betrof.

Schoudertas

‘Sorry hoor maar je ziet duidelijk dat dit Sjaak B. is’, liet Jesse Remmers zich ontvallen. ‘Ik herken Sjaak B.’, zei advocaat Meijering met nadruk. ‘En ik ken Sjaak B.’. B. is klant van zijn kantoor. De mystery-man had inderdaad niet het getrainde lijf van Dino, was smaller en had donker haar maar wel een lichtbruine trui aan.

Advocaat-generaal Cynthia de Jong hield het hof nog enige details die ze waarnam voor. ‘Een schoudertas’ om de schouder van de mystery man. Eerder meldde ze al dat er een ‘voorwerp onder de de trui van Soerel zat en bleef haken’. Ook kwam Reggie Remmers met een schoudertas naar buiten terwijl hij zonder tas naar binnen leek te zijn gegaan.

Jesse Remmers vermeldde nog dat hij observatiefoto’s had gezien van die periode op dezelfde plek. Die had Sjaak B. gekregen van een ‘corrupte politieman’. Maar daar had voorzitter Ruud Veldhuisen van het gerechtshof niet zo veel aan, en ook niet zoveel zin in.

Toch was het stukje video een leuke afwisseling voor de vermoeide deelnemers van Passage.