‘Het monsterproces tegen de criminele organisatie van Janus Van W. is maandag eindelijk uit de startblokken geschoten, maar na nauwelijks twee uur ligt de zaak alweer stil. En dit keer niet omdat de advocaten opnieuw procedurekwesties hebben opgeworpen, maar omdat de tolk Engels de Engelse taal toch niet zo machtig was. En een nieuwe tolk Engels bleek maandag niet te vinden. This must be Belgium.’ Dat schrijft de Misdaadreporter.
‘De zaak-Janus Van W., wellicht een van de belangrijkste en duurste drugsdossiers in jaren, liep de voorbije maanden heel wat vertraging omdat een aantal advocaten (tevergeefs) heeft gepoogd om de rechtbank te wraken. Joris Van Cauter deed maandag nog een halve poging om de zaak op de lange baan te laten schuiven, maar de voorzitter wees het verzoek tot uitstel kordaat af. “Gaat het nou eindelijk beginnen?”, wilden de journalisten van Het Eindhovens Dagblad en Omroep Brabant weten van hun Belgische collega’s. “Ja, het gaat nu echt beginnen.”
De uiteenzetting van de zaak door het OM begon veelbelovend. Federaal magistraat Marianne Cappelle en haar Hasseltse collega begonnen met het schetsen van de structuur van de internationale criminele organisatie, met Janus Van W. en Robert Van V. als de grote bazen. Om de hoge organisatiegraad van de bende-Van W. in de verf te zetten, besprak het OM de contra-maatregelen die de verdachten namen om politie en justitie te slim af te zijn.
De bende maakte enkel gebruik van huurwagens, de verdachten wisselden om de drie dagen van gsm’s, beperkte de telefonische contacten tot summiere en zelfs gecodeerde sms-berichten, het gebruik van safehouses, van jammers om afluisterapparatuur te verstoren en het inzetten van apparatuur om gps-trackers en verborgen microfoons te detecteren. Kopstuk Janus zorgde ervoor dat hij nooit of slechts zelden rechtstreeks contact had met het personeel op het terrein. Alles communicatie verliep via “telefooncentrale” Robert Van V., alias Omar Sharif. “Het was zeer moeilijk om iets over deze organisatie te weten te komen”, aldus Cappelle. “Daarom hebben we beslist om twee undercoveragenten te laten infiltreren in de organisatie.”
Het verhaal van het OM duurde echter niet lang. Dean “Fat Man” M., een van de Britse verdachten, bleek geen fluit van het verhaal te begrijpen, ondanks het feit dat hij werd bijgestaan door een tolk Engels. De tolk Engels bleek de Engelse taal toch niet zo geweldig machtig. De tolk bleek bijvoorbeeld niet in staat om de term witwassen (moneylaundering) te vertalen, wat redelijk essentieel is voor een verdachte die ondermeer verdacht wordt van, euh, moneylaundering. “Mijn cliënt hoort van elke twee zinnen slechts drie woorden. Dit kan echt niet. Is er een ander tolk Engels voor handen?”, wilde Eeckhout, de advocaat van Fat Man, weten.’
Lees verder Misdaadreporter.