De vice-president van het gerechtshof in Arnhem geeft in een boek een kijkje in de keuken van de rechterlijke macht en levert ernstige kritiek op het functioneren van strafrechters. Rinus Otte brengt morgen het boek De nieuwe kleren van de rechter uit en daarin is de kritiek op rechters en het systeem niet mals. De werkverhouding tussen rechters is vaak erg verstoord en dat levert een slecht functionerende organisatie op. En: grote vertraging in de behandeling van strafzaken. Volgens Otte vechten rechters elkaar soms de tent uit. De ‘rauwe’ vechtsfeer ontstaat vaak door concurrentie en afgunst rond promoties. Het gaat tot roddel en anonieme brieven aan toe. Een greep uit wat passages:

‘In mijn jaren als bestuurder waren er nogal wat rechters die zich ophielden in het nabijgelegen café om zich druk te maken en te beklagen over de organisatie. De kamers stonden vaak leeg. Men werkte kennelijk thuis, maar als ik veel rechters zag komen en gaan, was het meestal niet met koffers vol dossiers.’

‘Veel gerechtsbesturen hebben het maximale aantal vacatures opengesteld als een cadeautje voor de eigen medewerkers, maar beschikten niet over het geschikte rechtersbestand.’

Geen wonder dan dat er traagheid is in de rechtsgang. Daar komt bij dat veel gerechten financiële tekorten hebben en ook dat heeft zijn weerslag over het aantal mogelijk te behandelen strafzaken.

Verder zijn rechters volgens het boek ‘in staat tot wangedrag jegens elkaar en de leiding’. De rechters zijn vervreemd van elkaar en tot op zekere hoogte wereldvreemd. Tijdens zittingen komt geregeld ‘hautain’ gedrag voor.

Al met al zijn deze factoren natuurlijk niet bevorderlijk voor de kwaliteit van de rechtspraak in het algemeen. Op individueel slecht functionerende rechters is nauwelijks controle of bijsturing mogelijk. Otte bepleit dat rechters niet meer voor het leven worden benoemd.

Otte bepleit in het boek dat slecht functionerende rechters uit het ambt worden verwijderd.