Het is allemaal anders gelopen! Ik zit helaas nog steeds in MDC Brooklyn omdat ze waterpokken hebben geconstateerd bij een jongen hier op de afdeling. Dat gebeurde dus op 3 april, al mijn spullen waren al ingepakt maar ik mocht niet vertrekken. We hebben tot 8 april in quarantaine gezeten hier en van iedereen in deze unit hebben ze bloed afgenomen.

Ze hebben 8 man uit deze unit gehaald en naar een andere afdeling gebracht. Hoelang die daar zullen blijven is mij onbekend.

Niemand kan me nu duidelijkheid geven over mijn overplaatsing. Inmiddels denk ik wel te weten waar ze me naar toe willen brengen. Ik vermoed dat ze me naar Virginia gaan brengen. Waarschijnlijk wordt het Petersburg. Gelukkig ga ik dan niet naar VIctorville in California; daar zijn veel vechtpartijen door de vele gangs die daar zitten.

Inmiddels heb ik een goed gesprek met mijn advocaat Joseph DiBenedetto gehad en samen met Mark Teurlings heeft hij goed werk verricht. Het zijn helaas de gerechtelijke molens die heel erg langzaam draaien en daar ben ik dus afhankelijk van.

Soms denk ik wel eens: ‘Als ik die plea van 87 maanden had geaccepteerd die ze me aan hebben geboden dan was ik nu alweer een jaar teruggeweest!’. Maar wat moet je als je echt niets gedaan hebt in dit land?

Ik heb alleen gesproken in het bijzijn van een ‘goede vriend’ Alex van der Laan de Vries uit Kortenhoef, met een DEA agent. Deze heeft niet de ballen om nu de waarheid te vertellen over wat er toen echt gebeurd is maar zit nu wel heerlijk bij zijn familie!

In het gesprek met advocaat DiBenedetto vroeg ik hem hoe ik eigenlijk aan deze rechter, Jed Rakoff, ben gekomen. Hij vertelde me het volgende: ‘Ze hebben een rad waar alle namen van de rechters inzitten en die gaan ze draaien. Zodra het rad stopt nemen ze er een bolletje uit en daar zit de naam in van je rechter hier in New York’. Ik zei tegen hem: ‘Dit is niet ‘the Wheel of Fortune’ maar ‘the Wheel of Misery’! Hij lachte zich helemaal gek en zou ‘m erin houden. Mijn rechter is dus echt een Misery en heeft geen gevoel.

Het leven kan soms raar lopen en ik hoop dat mijn rechters  beter en eerlijker naar mijn nieuwe beroepsschrift zullen kijken. Maar ik ben ook heel erg teleurgesteld dat de justitie in Nederland zo weinig voor mij heeft gedaan. Volgens Wikileaks gaat de DEA nog steeds door met hun operaties in Holland, ze trekken zich nergens wat van aan.

Ik wil iedereen waarschuwen voor dit land! Ga nooit via transit via één van de luchthavens hier met iets wat strafbaar is. Je wordt bijna zeker gepakt en het is het echt niet waard om hier vast te komen te zitten. Deze gevangenissen zijn dus echt geen pretje en de straffen zijn behoorlijk zwaar. Ik ben nog steeds verbaasd over de straf die ze me hier gegeven hebben. Daarom: ‘blijf hier ver vandaan!’

Ik hoop op de volgende plek weer te kunnen gaan schilderen en mijn grenzen te verleggen. Waar ik nu zit heb ik helemaal niets en ik kan ook helemaal niets met zoveel mensen in deze kleine ruimte. Als ze me binnenkort gaan overplaatsen kan ik misschien even niet meer schrijven maar ik laat zo snel mogelijk weer iets van me horen vanuit dit bizarre Amerika.

Geniet van het mooie weer in Holland,

Groeten,

Henk Orlando Rommy.