De Utrechtse “serieverkrachter” Gerard T. (52) weigert mee te werken aan een persoonlijkheidsonderzoek. De Utrechtse rechtbank en het Openbaar Ministerie vinden dat noodzakelijk.

Hoodie

Tijdens de pro-formazitting van maandag deed T. er geheel het zwijgen toe, net als tijdens eerdere zittingen. Hij is een grote man die met een hoodie op de zaak aanhoorde en die pas op verzoek van de rechtbank naar achteren schoof. Het cruciale bewijs in de vier verkrachtingszaken die hem ten laste zijn gelegd zijn dna-sporen die bij de slachtoffers zijn gevonden.

In beeld

Volgens zijn advocaat zette de politie een lokfiets voor zijn huis in Nieuwegein. T. stal die fiets en werd gepakt. In zijn berging bleek nog een gestolen fiets aanwezig. Na uitdienen van zijn taakstraf moest hij dna afstaan. Zijn advocaat heeft betoogd dat de fiets expres recht voor zijn woning is neergezet omdat T. al meerdere keren in beeld was geweest in het grote rechercheonderzoek naar de verkrachtingen rond Utrecht-De Uithof.

Toevoegen

De officier van justitie stelt dat de dna-match een complete verrassing en een toeval was. De advocaat wil het dossier over de fietsdiefstal aan het verkrachtingsdossier laten toevoegen om dit te onderzoeken. Het is correct dat T. eerder in beeld was in het verkrachtingsonderzoek. Een werkgever meldde de gelijkenis met de compositiefoto die was verspreid. T. is in 1995 verschillende keren gehoord, ook na een melding van een toenmalige vriendin.

Uitlokking

T. is ook gehoord in de tweede periode dat de verkrachter actief was, na 2000. Volgens justitie was hij niet verdacht maar slechts subject, zoals er vele honderden subjecten waren. T.’s advocaat wil bewijzen dat de verdenking tegen T. al veel eerder concreet was en dat de fiets een doelgerichte uitlokking was. Dat is in principe een verboden opsporingsmethode in Nederland.

Zeven zaken

Op de zitting van maandag bleek dat T. wordt verdacht van zeven verkrachtingszaken. In die zaken zijn er meer of minder complete dna-sporen veiliggesteld. In een reeks andere zaken wordt ook vermoed dat T. heeft aangerand of verkracht maar daarvan is geen dna bewaard gebleven omdat voorheen niet in alle gevallen van zedendelicten dna werd veiliggesteld.