Een half jaar geleden was het nog de populairste bestemming voor drugssmokkelaars tussen Marokko en Spanje. Het plaatsje La Linea aan de Spaanse zuidkust. Het was zo lek als een mandje. Nu is het vrijwel onmogelijk geworden om er nog drugs aan wal te brengen, omdat de politie extra mensen en middelen heeft inzet. Crimesite ging mee op patrouille.

Door Vincent Verweij

Hasj-route

La Linea de la Concepción ligt op het zuidelijkste puntje van Spanje, naast de Britse rots-enclave Gibraltar. De afstand tot Marokko via zee is maar 14 kilometer, je kunt het aan de overkant zien liggen. Vanwege de korte afstand is het met een snelle motorboot in minder dan een kwartier te bereiken. Ideaal voor drugssmokkelaars, die Marokkaanse hasj in een flits naar Europa willen brengen. Eenmaal in Spanje kan de handelswaar via de open Europese binnengrenzen naar coffeeshops in Nederland en dealers in tal van andere landen worden vervoerd. Zonder controle.

Verpauperd

In de afgelopen jaren werd La Linea het belangrijkste aanvoerpunt voor Marokkaanse hasj, terwijl de nabijgelegen containerhaven van Algeciras een grote smokkelroute werd voor cocaine. La Linea is verpauperd, de werkeloosheid hoog en in de verkrotte woningen is ruimte genoeg om blokken hasj tijdelijk op te slaan. Wie een middag op het strand zat, kon tot voor kort dit soort taferelen zien.

Snelle boten brachten de hasj aan wal, waarna sterke kerels de blokken van 30 kilo per stuk, naar de stashes brachten, of in terreinwagens overlaadden. De smokkelaars wachtten niet eens tot het donker was, maar deden op klaarlichte dag hun werk. politie stond erbij en keek ernaar. In La Linea reed maar af en toe een patrouille en die durfden niet op te treden tegen de overmacht aan -vaak bewapende- smokkelaars. (tekst loopt door onder advertenties)

Costa del Coke

Dat is nu veranderd, merken we tijdens een bezoek aan de politie. Samen met Ivo Teulings en Arthur van Amerongen (foto boven), die het boek Costa del Coke schrijven, over de drugsmaffia aan de Spaanse kust, bezoeken we La Linea de la Concepción.

Madrid heeft extra manschappen geregeld, nieuwe auto’s en wapens. Er rijden nu constant bewapende patrouilles langs de verschillende strandjes in de stad. Op de belangrijkste plekken zijn betonnen blokken op het strand geplaatst, die voorkomen dat de fourwheel terreinwagens bij de boten kunnen komen. In de rivier Guadarranque die bij La Linea uitmondt in zee, zijn barrières opgeworpen om te voorkomen dat drugsboten een eindje de rivier kunnen op varen.

Lamlendig

Het lijkt te helpen. Het aantal drugstransporten naar La Linea is geminimaliseerd. In de arme wijken lopen de mensen als vanouds werkeloos rond en hangt een lamlendige sfeer. Deze slag lijkt gewonnen, maar of the war on drugs ook gewonnen wordt, valt te betwijfelen. Rechercheur Bruno, die ons begeleidt is er eerlijk over: ‘Sinds we hier de boel hebben dicht gegooid, hebben de smokkelaars hun route verlegd. In Estepona, 40 kilometer verderop, is het nu elke nacht een komen en gaan van drugsboten’.

Corruptie

Bruno leidt ons ook nog even rond door een luxe buitenwijk van La Linea. Hier staan de protserige paleizen van de druglords, die rijk zijn geworden met de smokkel van hasj en coke. Kitscherig villa’s, opgetrokken in een soort Jordanese stijl. Vaak illegaal gebouwd, want in dit deel van Spanje kneep het bevoegd gezag maar al te graag een oogje toe, als ze tenminste de nodige euro’s toegestopt kregen.

Puerto Banus

In november verschijnt het boek ‘Costa del Coke’ van Arthur van Amerongen en Ivo Teulings. Met meer verhalen en anekdotes over de drugsmaffia aan de Spaanse kust en de betrokkenheid van Nederlandse criminelen. Op Crimesite dan een uitgebreide video-reportage over La Linea, Puerto Banus (waar de drugsmaffia zijn dure auto’s en boten toont) en de coke-haven Algeciras.