Viervoudig moordenaar Paul S. van W. zit nog in de Van Mesdag tbs-kliniek, maar werkt ook al onder begeleiding in een sociaal café in Groningen. Ook volgt hij een mbo-opleiding tot sociaal-agogisch medewerker. Dat bleek tijdens een zitting van de rechtbank in Roermond. Wie is oud-marinier Paul S. van W. die in Kerkrade 4 mensen dood schoot? Een portret. 

Door Timo van der Eng

Op vrijdagochtend 24 oktober 2003 is het druk in Spike’s Training Centre aan de Tunnelweg in Kerkrade. Dan parkeert er een rode Mercedes voor de sportschool. Een kleine, gespierde man, gekleed in gevechtstenue en bivakmuts, stapt uit en loopt naar de fitness gelegenheid. Achter de balie zit de zestigjarige Lei Vromen, mede-eigenaar van Spike’s Training Centre. Hij heeft de alarmlijn 112 aan de telefoon, omdat hij levensgrote problemen verwacht met oud-commando Paul S. van W.,  die net de zaak is binnengestapt. ‘Motherfucker, motherfucker’ roept de 37-jarige S. tegen de sportschoolhouder. Terwijl Vromen de telefoniste van de alarmcentrale aan de telefoon heeft, trekt S een handvuurwapen en schiet vier maal op zijn voormalig schoonvader. Lei Vromen is op slag dood.

Huiveringwekkende vondst

De politie is snel ter plaatse. S. van W. heeft keurig op ze gewacht en geeft zich over. Als de agenten naar de familie van Lei Vromen gaan om ze op de hoogte te stellen van de moord op vader Lei, doen ze een huiveringwekkende vondst. In het huis van de familie Vromen aan de Reniersstraat, zo’n vijfhonderd meter van de sportschool, treft de politie drie lichamen: José Vromen (56, de vrouw van Lei) en hun twee kinderen Daniëla (29) en Patrick (34). Ze zijn eerder die ochtend doodgeschoten door de oud-commando.

Scheiding

Later zal blijken dat de aanleiding voor de moordpartij was gelegen in de scheiding van dochter Daniëla en Paul S. van W. S. was samen met zijn voormalig schoonvader eigenaar van Spike’s Training Centre en de naastgelegen schietschool. Na de scheiding waren er problemen ontstaan over de financiële afwikkeling van de zakelijke belangen. Volgens de advocaat van S. van W. kwam zijn cliënt tot zijn daad nadat hij op de ochtend van het drama had ontdekt dat zijn ex de sloten van zijn huis had vervangen en dat een deel van zijn huisraad was weggehaald.

Cambodja

Voor de rechter stelde de advocaat van S. van W. dat de oud-marinier leed aan een posttraumatisch stress syndroom (PTSS), opgelopen tijdens een vredesmissie in Cambodja. Maar de toenmalige officier van S. in Azië stelde dat S. van W. nooit bij incidenten in Cambodja betrokken was geweest. En het Pieter Baancentrum constateerde dat er geen verband was tussen de ervaringen van S. van W. in Cambodja en de viervoudige moord in Kerkrade.

In 2005 werd Paul S. van W. in hoger beroep veroordeeld tot 20 jaar plus tbs met dwangverpleging. Vijf jaar later ontstond er ophef over de situatie van de oud-commando. Hij wilde gebruik maken van een regeling om vervroegd behandeld te worden in een tbs-kliniek. Ondanks maatschappelijke onrust werd hij daarin in het gelijk gesteld.

Paul S. van W. staat op nummer 53 van de Crime Top 100.

Zelfoverschatting

Tenslotte nog over de zitting in de rechtbank in Roermond vorige week, die ging over de mogelijke verlenging van de tbs van Paul S. van W. De Limburger was erbij en meldde onder andere dat de officier van justitie van mening is dat de behandeling van de oud-marinier nog niet is afgerond. Het OM werd daarin gesteund door de behandelaar van de oud-commando. het Zij schat dat risico op recidive bij het beëindigen van tbs matig tot hoog in. Dat is iets hoger dan twee jaar geleden. ‘Zelfoverschatting en controlebehoefte spelen nog steeds een rol’ aldus de behandelaar.

Plafond

Zelf zei de oud-marinier: ‘Ik ben in zes jaar platgegooid met therapieën. Ik heb het gevoel dat ik hier iedere keer kom om mijn straf op te halen. Wat moet ik nog meer laten zien in de zin van gedragsverandering? Ik zit aan mijn plafond.’