Schikking is eigenlijk niet het juiste woord voor wat advocaat Moszkowicz met de Belastingdienst is overeengekomen. Want nu Bram Moszkowicz zijn beroep bij de rechtbank heeft ingetrokken mag de conclusie zijn dat deze erkent fout te hebben gezeten. Immers: Moszkowicz was in beroep gegaan tegen de beschikking van de belastinginspecteur. Door nu een som te betalen is de belastingfraude van Moszkowicz feitelijk door hemzelf toegegeven. 

Door Wim van de Pol

Moszkowicz heeft niet willen zeggen welk bedrag met deze transactie gemoeid is, maar zeer ver zal het waarschijnlijk niet afliggen van de boete van 400.000 euro en een naheffing van acht ton. Of eigenlijk: het bedrag zal gewoon gelijk liggen. Moszkowicz haalt hier een truc uit voor de bühne.

Want met de Belastingdienst is het kwaad kersen eten als je moet betalen. Wie niet wil betalen gaat naar de rechter. Wie niet naar de rechter gaat betaalt het volle pond.

De Belastingdienst wil gewoon de kassa laten rinkelen. Het bedrijf van de broers Moszkowicz was ook aangeslagen, dat is nu van de zaak af. De andere broers in de maatschap, waar Bram Moszkowicz inmiddels uit is, hadden hadden natuurlijk geen zin te betalen voor de belastingmisdrijven die Bram pleegde. 

De hamvraag voor de deken van advocaten gaat over de toekomst van Bram Moszkowicz. Nu zijn belastingfraude vaststaat, mag hij van de deken zijn praktijk nog voortzetten?

Deken Germ Kemper heeft onlangs voor de Raad van Discipline gevraagd Moszkowicz te schorsen voor een jaar, waarvan een half jaar voorwaardelijk (uitspraak morgen). Dat ging om de beoordeling van klachten van vijf ex-cliënten van Moszkowicz. Belastingfraude is weer van een andere – zwaardere – orde.

Nu deze belastingfraude van Moszkowicz vaststaat, vindt Kemper dan nu dat de maximale sanctie op zijn plaats is? Gaat Kemper opnieuw naar de Raad van Discipline met als eis: uitzetting uit het beroep van advocaat?