Gsm-gegevens onvoldoende voor bewijs overval (COLUMN)

Op 19 september 2012 vond rond twaalf uur ’s nachts een gewapend overval plaats waarbij het voertuig van de slachtoffers werd klemgereden door twee andere auto’s.  Vier mannen met bivakmutsen en gewapend met een pistool en hamer sloegen het raam van de auto in en trachtten de slachtoffers te beroven.

Door Arthur van der Biezen

Het ging om de pachtopbrengsten van de kermis te Veghel. De officier van justitie vervolgde mijn cliënt ter zake betrokkenheid van deze overval. Hij had inmiddels 8 maanden gezeten en heeft vanaf dag één aangegeven dat hij  niets met het voorval van doen heeft.  Tijdens ieder verhoor gaf hij aan ‘volstrek onschuldig te zijn’.

Zendmasten

Als belangrijkste bewijs werd door de officier aangevoerd dat cliënts telefoon rond het tijdstip van de overval zendmasten aanstraalde in de buurt van de plaats delict, een afgelegen rotonde in het noorden des lands. Aangevoerd werd dat het toestel van cliënt samen met de telefoon van de medeverdachte dezelfde route van Veghel naar Den Oever had afgelegd en dat de beide toestellen, na de overval, zich naar de woonplaats van cliënt te Arnhem zouden hebben bewogen.

Blauwe ogen

Daarnaast zou één van de slachtoffers de ‘blauwe ogen van cliënt hebben herkend terwijl hij een bivakmuts op had. Nu zijn er meerdere mensen met blauwe ogen en bleek uit getuigenverklaringen ter zitting dat cliënt, mede als gevolg van neurologische problemen , een zeer slecht geheugen had en zijn goederen, en dus ook zijn gsm, frequent liet rondslingeren.  Soms was hij het toestel dagenlang kwijt en vond hij het apparaat weer in de horecatent van zijn broer waar hij geregeld kwam.

Geflitst

Naast de gsm gegevens oordeelde de officier van justitie dat cliënt in één van de achtervolgende auto’s gezeten moet hebben nu deze waren geflitst op de route. Dezelfde route als de gsm zendmastgegevens.  Niet dat er een foto van zijn gezicht was genomen of in het dossier terug te vinden was maar de zendmast gegevens waren volgens de officier in combinatie met de vermeende herkenning voldoende voor een eis van 3 jaar gevangenisstraf.

kl

De rechtbank te Alkmaar  oordeelde op 5 november 2015 gelukkig anders:

Concluderend bevat het dossier , daar waar het aankomt op daadwerkelijk redengevende feiten en omstandigheden, enkel de zendmastgegevens van de mobiele telefoons van verdachte(n).  Alhoewel deze gegevens in de richting van verdachte wijzen als zijnde een mogelijke dader van de poging overval, deelt de rechtbank het standpunt van de raadsman van verdachte dat de enkele constatering dat een door verdachte gebruikte mobiele telefoon een zendmast aanstraalt in de min of meer directe omgeving van een plaats delict onvoldoende is om tot een bewezenverklaring te komen.

En op het punt van de beweerdelijke herkenning overwoog de rechtbank nog het volgende:

….het gegeven dat verdachte qua postuur huidskleur en ogen zou passen binnen het door het slachtoffer opgegeven signalement , levert naar het oordeel van de rechtbank geen bewijs op , nu het gegeven signalement  – onder meer gelet op het feit dat de daders bivakmutsen droegen op dat moment donker was – te algemeen en vaag is.

Vervolgens wordt cliënt dus vrijgesproken, hetgeen niet wegneemt dat hij maar liefst 8 maanden ten onrechte de cel heeft gezeten eigenlijk enkele vanwege het feit dat hij zijn gsm wel eens laat rondslingeren.

U bent gewaarschuwd!

Arthur van der Biezen is strafadvocaat in Den Bosch.

Andere columns van Van der Biezen.