De verdachtmaking in de Pet-zaak

Die zaak over de van corruptie verdachte Amsterdamse rechercheur Jacques K. Hij blijft voorlopig doorsudderen. Ondanks volledig gebrek aan bewijs en een vrijspraak bij het gerechtshof heeft de Hoge Raad op 13 juli besloten dat een gerechtshof opnieuw in de de tientallen mappen over politielekken moet duiken. Lekken waarvoor Jacques K., zo blijkt uit die dossiers, niet verantwoordelijk kon zijn. Tijdverlies en extra werk voor iedereen, maar er zit een voordeeltje aan voor het Openbaar Ministerie.

Om te bewijzen dat Jacques K. corrupt was onder leiding van een ambitieuze officier van justitie een ‘scenario‘ bedacht. Eigenlijk een uitlokking die was bedoeld om aan te tonen dat K. politie-informatie aan een medeverdachte zou doorgeven, die dan weer via advocaat Nico Meijering naar Mink K. of Dino Soerel zou gaan.

De Rijksrecherche liet daartoe onder meer de mobiele telefoon van K. prepareren, zodat die zou functioneren als afluistermicrofoon.

Op D-day zetten de technische mannen van het Korps Landelijke Politiediensten het ‘middel’ aan terwijl K. met medeverdachten op een middag in een café zat. Maar daarbij is op zeker moment een kabeltje losgetrokken zodat er kort niet is opgenomen.

Mocht niet, van het hof. In de toelichting bij de wet staat namelijk dat een goedgekeurd afluistermiddel álles moet opnemen zodat er geen vertrouwelijke communicatie kan worden opgenomen die niet achteraf controleerbaar is.

Het gerechtshof kwam dus niet toe aan het beoordelen van het bewijs dat inzet van het ‘middel’ had opgeleverd. 

De Hoge Raad heeft nu bepaald dat het middel wel mocht en juist is toegepast. Er is ook niets belangrijks heimelijk afgeluisterd wat niet is opgenomen.

Allemaal ingewikkeld.

Maar het punt is nu dat de inzet van het middel helemaal geen bewijs voor doorgeven van informatie heeft opgeleverd. Het scenario leverde niks op en corruptie bleek niet aan te tonen, evenmin met de rest van het dossier. 

En toch moet alles nu weer overnieuw behandeld.

Voordelig voor het Openbaar Ministerie in de zaak tegen Dino Soerel.

Want in die zaak proberen de officieren van justitie aan te tonen dat diens vermeende criminele moordorganisatie ook gebruik maakte van corrupte politiemensen. Soerel had geen contact met K. maar wel met een van heling van politieinformatie vrijgesproken medeverdachte van K. – over wiethokken wel te verstaan.

Ondanks dat uit het het dossier blijkt dat K. niet de lekke Pet kón zijn, moet de hele zaak weer over.

Zo blijft Jacques K. zeker nog een jaar verdacht en is – zo kan het OM betogen – nog steeds niet uitgesloten dat hij niettemin deel uitmaakte van een criminele organisatie met Dino Soerel.

Intussen krijgen de werkelijk corrupte politie-contacten in Amsterdam netjes elke maand hun salaris gestort, of genieten inmiddels van hun pensioen.