De strafrechtelijke aanpak van fraude en corruptie in het Caribische deel van het Koninkrijk werkt onvoldoende om deze vormen van criminaliteit in het gebied terug te dringen. Dat blijkt uit een onderzoek van een criminoloog van de Vrije Universiteit.

Strafrechtelijk aanpak onvoldoende

In de studie komen 46 gevallen van al dan niet vermeende publieke fraude en corruptie aan de orde. Ze zijn in de periode tussen 2000 en 2015 in hoger beroep gekomen. Een belangrijke conclusie is dat een strafrechtelijke aanpak onvoldoende is. Veel gevallen van fraude en corruptie bereiken het Openbaar Ministerie niet.

Volgens de onderzoeker gaan fraude en corruptie in het Caribisch deel van het Koninkrijk terug naar de zeventiende eeuw. Het vormt een hardnekkig probleem ondanks de stappen die zijn gezet op het gebied van onderzoek en wet- en regelgeving.

Politieke corruptie

Politieke corruptie is een groot probleem op de Antillen.

Op Aruba was er de grootschalige illegale verkoop van arbeidsontheffingen in Aruba door de voormalig minister van Arbeidszaken, Paul Croes, en enkele van zijn ambtenaren. Chinese supermarkteigenaren en andere ondernemers betaalden steekpenningen om ontheffingen te krijgen om buitenlands personeel te kunnen aannemen. De rechtbank veroordeelde Croes in 2019 tot vier jaar gevangenisstraf. Ook in Sint Maarten loopt een onderzoek naar politieke corruptie; de invloedrijke politicus en zakenman Theo Heyliger wordt verdacht van grootschalige corruptie en fraude in de bouwsector.

De rechtbank achtte in 2016 bewezen dat oud-premier Schotte geld aannam van Francesco Corallo, een aan de gokmaffia gelieerde casinobaas in Sint Maarten. Enkele jaren daarvoor werd oppositieleider Helmin Wiels geliquideerd.

Nederland en de overzeese gebiedsdelen hebben altijd al aanvaringen over de hoe deze problematiek moet worden aangepakt.