Willem Holleeder heeft in zijn strafzaak precies uitgelegd hoe Cor van Hout en hij het geld uit de Heineken-ontvoering hebben verdeeld en geïnvesteerd. Dat valt op te maken uit één van de uitgelekte stukken uit zijn dossier.

Door @Wim van de Pol

Onder deze stukken uit het Holleeder-dossier bevindt zich een verhoor van Holleeder bij de rechter-commissaris uit februari van dit jaar. Hij vertelt daarin een aantal nieuwigheden. Hij zegt onder meer dat Thomas van der Bijl noch de familie van Cor van Hout precies begrepen hoe de twee ontvoerders hadden geïnvesteerd, onder meer in de rosse buurt van Amsterdam en Alkmaar. De overleden “Bouwvakker” Rob Grifhorst (foto rechts) heeft geholpen bij die investeringen. ‘Alleen Cor, Robbie en ik wisten van de details’, zegt Holleeder.

Of Van der Bijl die toch niet via Cor van Hout te weten kan zijn gekomen?

Holleeder:

Nee, daar praat Cor niet over. Ik ga ervan uit dat Cor daar niets over heeft gezegd. Ik acht de kans eigenlijk nihil dat Cor het tegen iemand heeft gezegd, want dan wordt er toch over gesproken, je weet het nooit. Cor en Rob praten niet over dit soort dingen. Ik heb dit ook nog nooit aan iemand verteld voordat ik het hier in deze strafzaak op papier heb gezet.

Joop de Vries

Holleeder bevestigt in het verhoor bij de rechter-commissaris dat Cor van Hout bezittingen kocht op de Alkmaarse Achterdam. Hij zegt ook dat Grifhorst onder meer de Casa Rosso en twee gokhallen op de Wallen in Amsterdam kocht van de erfgenaam van “Zwarte” Joop de Vries. Grifhorst kocht het, maar Holleeder zegt de ware eigenaar te zijn geweest. Het Openbaar Ministerie heeft jarenlang geprobeerd te bewijzen dat deze objecten van Joop de Vries overgenomen waren door Holleeder en Van Hout. Nu geeft Holleeder het gewoon toe.

Holleeder bleef de werkelijke eigenaar toen de criminele vastgoedondernemer Willem Endstra sommige Wallen-bezittingen overnam van Grifhorst. Endstra verkocht de gokhallen vervolgens weer door, aan Marcel Kaatee, over wie Holleeder zegt dat die helemaal niet op de hoogte was en ook niet zijn boekhouder was. De gemeente Amsterdam trok overigens de exploitatievergunningen van Kaatee in.

Endstra

Holleeder had dus kennelijk eigen geld in het Endstra-imperium ondergebracht. Hij zegt nooit bij vrienden te hebben geïnvesteerd. Op de vraag van een officier van justitie waarom hij dit bij zijn (toenmalige) vriend Endstra wel deed zegt Holleeder dat hij geld bij Endstra investeerde ‘toen hij nog geen vriend van me was’.

Holleeder had dus samen met onder meer John Mieremet en ook andere schuldeisers belangen in het kapitaal van Willem Endstra.

Natte hasj

Holleeder zei tegen de rechter-commissaris dat Willem Endstra eind jaren tachtig samen met onder meer Ronald van Essen in de xtc-handel ging. Holleeder:

Ronald is volgens mij degene die het meeste geld van Endstra zou moeten krijgen. Er is gesproken over een bedrag van 100 miljoen. U moet het zo zien dat Endstra en Ronald eigenlijk samen zijn begonnen.

Op Ronald van Essen (foto links) is eind 1999 een mislukte aanslag gepleegd. Sindsdien is hij zwaar invalide. Volgens Holleeder heeft Endstra na de aanslag diens vrouw afgekocht met ‘250 kilo natte hasj en 250.000 gulden’. Lees hier wat de compagnon van Van Essen, Ton van D. zei over de xtc-handel en de aanslag.

Van Essen wil inmiddels met een civiele procedure van de erven Endstra alsnog een miljoenen-claim betaald krijgen. De advocaat van Van Essen heeft ook aangifte gedaan tegen Willem en Haico Endstra vanwege de moordaanslag.

Drugstransacties

Holleeder zegt in een aantal drugstransacties te hebben geïnvesteerd met de vorig jaar doodgeschoten Lucas Boom. Zijn zus Sonja zou drugsgeld van en naar Boom hebben gebracht. Zijn andere zus – de advocaat Astrid Holleeder – beheerde volgens Holleeder een geheime geld-stash.

Hoge figuur

Holleeder beweerde ook dat Astrid Holleeder enige jaren lang in contact stond met een hoge figuur binnen justitie. Astrid had een één-op-één telefoon met een hoge persoon binnen justitie die geïnteresseerd was in Danny K.. Holleeder:

Ik wil nog over Danny zeggen dat Astrid mij, nadat ik in 2012 vrij was gekomen, tot twee keer toe heeft gevraagd of ik iets wilde verklaren over Danny. Zij vroeg dit uit naam van de man met wie zij sprak en een hoge positie had binnen Justitie. Ik heb tegen haar gezegd dat ze hiermee op moest houden, dat ze zich op glad ijs bevond en haar één-op-éen-telefoon weg moest gooien.

Dat zou Astrid toen hebben gedaan.