Getuige Remko van Lent heeft zich met de noodbrief in één klap tot een underdog, witte raaf en slachtoffer gespind. Wie het artikel in de papieren VN leest krijgt de indruk van een slachtoffer dat ten prooi is gevallen aan een groep ‘meedogenloze’ criminelen. Maar in hoeverre is dat zo?  

In dat opzicht dringt zich ogenblikkelijk de overeenkomst met Willem Endstra op. Ook Endstra werd ‘afgeperst’, in zijn geval door de “meedogenloze” Holleeder. Pas later kwamen de nuances: Endstra bleek bijvoorbeeld zelf ook gewoon een zware crimineel te zijn.

Endstra was zeker niet alleen een slachtoffer. Hij moest betalen maar hij had eerst ook vele miljoenen crimineel geld opgezogen. Dat uit zijn dagboekaantekeningen en postuum integraal gepubliceerde relaas op de achterbank tegenover de politie zou blijken dat hij zelf slechts slachtoffer zou zijn, daar heeft hij netjes zelf voor gezorgd.

Hoe zit dat met Remko van Lent? Van Lent was een talentvolle accountant die PriceWaterhouse verliet omdat hij op eigen kracht meer geld zou kunnen verdienen. Hij deed dat met crimineel geld, net als Endstra. Hoe dat precies in zijn werk ging, daar zullen de advocaten in het proces tegen Donald G. en medeverdachten het fijne nog wel van willen weten. 

Vaststaat dat Van Lent bijvoorbeeld een investeringsprogramma met onroerendgoed in de Verenigde Staten beheerde, dat helaas schipbreuk liep. Wiens geld was er in dat programma gelopen? En sinds wanneer begeleidde Van Lent criminele personen bij het wegsluizen van de gelden?

Had Van Lent eigenlijk kennis van de herkomst van dat geld dat in het investeringsprogramma liep.

Bij nader inzien zijn er over de persoon Van Lent en over de afpersing een hele serie interessante vragen te stellen.

Hoe kende Van Lent Kris J., die hem op zeker moment vroeg een miljoen vanuit Zwitserland naar de VS te sluizen? Kende hij J. daarvoor niet? Speelde zijn broer niet in het zaalvoetbalteam van J.?

En hoe kon Van Lent eigenlijk over zoveel geld beschikken dat hij voortdurend de broers G. van geld kon voorzien.

Crimesite heeft vastgesteld dat Van Lent enige jaren geleden zelf ook in een zakelijke transactie plotseling geld opeiste van een zakelijke partner en daarbij op de proppen kwam met namen uit het criminele milieu, die zijn vrienden zouden zijn. Deed hij dergelijke dingen vaker?

In het verhaal in Vrij Nederland spreekt Van Lent keer op keer over ‘betalingen’ die hij zou moeten doen, gedurende een langere periode.

Maar nergens spreekt hij erover om hoeveel geld dat zou gaan, wanneer precies die betalingen door hem zijn gedaan. Waarom die betalingen moesten worden gedaan. Of de betalingen mischien betrekking hadden op eerdere criminele investeringen?

Mink Kok heeft in verhoren bij de rechter-commissaris in een strafzaak een paar jaar geleden fijntjes uitgelegd dat er verschillende soorten afpersen zijn. Ten eerste geld opeisen van iemand die dat niet wil geven, ten tweede met afdreiging geld opeisen waar een schuldeiser misschien wel recht op heeft, maar niet kan betalen.

Opnieuw springt de benarde positie in de laatste jaren van het leven van Wim Endstra in het oog. 

Na het lezen van het verhaal van Van Lent in Vrij Nederland is dat niet minder. Mogelijk stelde het Openbaar Ministerie bovenstaande vragen ook aan Van Lent, en wilde hij die misschien niet naar believen antwoorden?

Hoeveel verklaringen deed Van Lent? 

Nogmaals: Van Lent is geen kroongetuige