|
Door Jan Boone
Mijn beroep is het verdedigen van criminelen. Ze worden vrijgesproken of veroordeeld tot gevangenisstraffen en soms langdurige. Wat mij nu irriteert is het feit dat de – om met Theo van Gogh te spreken – “boven mij gestelden” gedrag vertonen, dat ik zonder veel moeite crimineel noem. Echter, zij komen er mee weg en mijn cliënten moeten zich voor de Rechter verantwoorden. Ik heb het dan met name over figuren als recentelijk de heer Leers.
Leers werd wegens vermeende, dan wel bewezen corruptie moest aftreden als Burgemeester van Maastricht. Tot mijn niet geringe verbazing vind ik hem thans terug als minister in het kabinet. Kennelijk omdat meneer Wilders de man gedoogt. Op zich zou het nog niet zo erg zijn als dit geen schering en inslag is. Over de criminele achtergronden van de Tweede Kamerleden van de PVV zal ik het maar niet hebben, daar is wel genoeg over gezegd. Wel verbaast het me dat ze zonder enig probleem als volksvertegenwoordiger kunnen aanblijven.
Nog erger wordt het als enorme hoeveelheden geld verdwijnen in de richting van mensen, waarvan zonder veel moeite kan worden vastgesteld dat zij óf hebben gefaald, dan wel bewezen hebben ongeschikt te zijn voor hun werk. Zij worden niet ontslagen of met pek en veren de laan uitgestuurd, nee ze worden weggepromoveerd met vaak een nog hoger salaris dan ze al hadden.
U kunt zelf de namen wel invullen als u het nieuws een beetje volgt.
Kennelijk moet ik hier aan wennen en er genoegen mee nemen, maar dat kost mij de grootste moeite. Met name de zaak Leers zit mij buitengewoon hoog.
Wat te denken van het volstrekt mislukte computerprogramma bij de politie. Ook daar wordt niemand verantwoordelijk voor gesteld. Hetzelfde geldt voor de Betuwelijn en talloze andere projecten.
Het meest recente voorbeeld dat mij ergert is het geval Prorail. Daar is voor miljoenen geïnvesteerd in een behoorlijk computersysteem, doch toen er brand uitbrak bleek dat men vergeten was een back-up te maken. Niemand wordt verantwoordelijk gesteld of de laan uitgestuurd, nee Prorail krijgt nog een laatste kans. De heren hadden zich overigens nog even een flinke salarisverhoging toebedacht. Ik ben ervan overtuigd dat als die laatste kans dan ook niet wordt benut, de verantwoordelijken mogelijk zelfs Burgemeester van Maastricht worden of Commissaris van de Koningin in enige provincie.
Laat mij nu maar gewoon strafpleiter zijn en mensen verdedigen die zich tegenover de Rechter moeten verantwoorden. Het opstrijken van enorme salarissen door dit soort nitwits is een vorm van roof, die mijn cliënten op die schaal niet plegen.
|
