Terwijl zowel het Openbaar Ministerie als de rechter-commissaris heel goed wisten dat Nico Meijering – gesteund door de deken van de Orde van Advocaten – geen antwoorden zou geven, is hij deze woensdag toch gedagvaard. De dagvaarding was daarmee zuiver een actie voor bühne. Niet erg magistratelijk.
Door @Wim van de Pol
Meijering als advocaat in de publiciteit ter discussie stellen lijkt geen ander doel te dienen dan hem schade toebrengen. Deze actie heeft niet te maken met boeven vangen of liquidaties oplossen, hetgeen het Openbaar Ministerie moet doen. Het heeft ook niet te maken met waarheidsvinding, waar de rechter-commissaris zich uitsluitend mee moet bezighouden.
Kennis
In een persbericht stelt het Openbaar Ministerie vandaag dat het graag liquidaties wil oplossen en daarom Meijering wil horen, juist omdat deze in het tv-programma van Jeroen Pauw heeft gesteld dat de figuur van de kroongetuige tot meer onderwereldmoorden leidt en daarover ook kennis zei te hebben. ‘Iedereen die kan bijdragen aan de oplossing van liquidaties kan worden bevraagd of als getuige worden gehoord’, aldus het persbericht.
Slag toebrengen
Dat laatste is waar, maar het is retoriek. Want waarom nog dagvaarden, als er voorafgaand aan de dagvaarding al correspondentie op tafel lag waarin Meijering aangaf niets te zullen zeggen, en het standpunt van de deken van de Orde (nl. dat Meijering niets kón zeggen om zijn verschoningsrecht) al bekend was bij zowel de rechter-commissaris als het OM? Tevoren was bekend dat met dat verhoor geen liquidaties zouden worden ‘opgelost’. Wat was dan wel het doel? De indruk is dat erom ging het imago van de figuur Meijering een slag toe te brengen.
Flauw
Het OM kon veilig veronderstellen dat Meijering zijn kaken op elkaar zou houden, het was immers van tevoren al bekend. Het lijkt erop dat het OM aan het grote publiek de boodschap wilde overbrengen dat Meijering een man is wel zegt dat hij goed weet hoe het zit maar het niet vertelt. Flauw van die Meijering, zullen misschien velen geneigd zijn te denken.
Verschonen
Het OM zegt in het persbericht dat Meijering op televisie zei dat de kennis niet van cliënten kwam en dat hij zich dus niet kon verschonen op zijn geheimhoudingsplicht. Meijering ontkent dat. Verder zegt hij: ’Ik heb de kennis van de feiten uitsluitend opgedaan in mijn hoedanigheid van advocaat’. En dus zegt hij zich te verschonen, daarin gesteund door de deken van de Orde en de Nederlandse Vereniging van Strafrechtadvocaten.
Boos
Tijdens het verhoor door de rechter-commissaris vanmorgen werd eerst de uitspraak van Meijering bij Pauw nog eens afgespeeld op video. De eerste vragen die hij kreeg voorgelegd waren hoe de inzet van kroongetuigen tot liquidaties leidt en wie dat aan hem had verteld. Meijering weigerde enig antwoord te geven. Hij werd boos toen de rechter-commissaris aan de griffier een proces-verbaal begon te dicteren waarin de indruk werd gewekt dat er sprake was geweest van een gesprek. ‘Dat accepteerde ik niet, en ik ben boos weggelopen en heb niets getekend’, zegt Meijering tegen Crimesite.
Veiligheid
Meijering zegt dat te hebben gedaan om iedere schijn weg te nemen dat hij ook maar enige informatie geeft aan justitie of ook maar met justitie in gesprek is. ’Ik zit in een heel precaire situatie. Er zijn cliënten van ons vermoord. Het zijn erg onrustige tijden. In deze dossiers gaat het om leven en dood. Ik moet aan mijn veiligheid denken.’
Zolen
Meijering wijst erop dat juist het Openbaar Ministerie veel werk maakt van de veiligheid, bijvoorbeeld als het gaat om kroongetuigen als Peter la Serpe en Fred Ros. Het OM wilde dat Ros om zijn veiligheid zelfs met stemvervorming ging getuigen, terwijl hij al slechts via video en vermomd zichtbaar was. Meijering: ‘Het OM haalt het veiligheidsargument bij verhoren en op zittingen steeds weer aan. En als ik dan eens een keer over mijn veiligheid begin dan vegen ze daar hun zolen mee af.’
Recht
De implicatie van de opmerking van Meijering bij Pauw was dat er doden vallen door de inzet door het OM van kroongetuigen. Dat was een harde analyse en publicitair misschien niet prettig voor het OM. Een vertegenwoordiger van het Openbaar Ministerie had hiertegen kunnen ageren in een krant of een televisieprogramma. Meijering heeft – net als het OM – altijd het recht zijn mening te geven zonder daarvoor ter verantwoording te worden geroepen middels een verhoor bij de rechter-commissaris.
Zie ook: