Dawanpersad S. (1959) bracht zijn leven grotendeels door in de gevangenis. In de korte periodes dat hij vrij man was wist hij bij andere mensen in hoog tempo zoveel ernstige schade aan te richten dat hij hiermee mogelijk een trieste recordhouder is.

Na wat lichtere strafbare feiten maakte S. zich in 1990 voor het eerst schuldig aan iets ernstigs, toen hij een 11-jarig meisje verkrachtte. Na zijn arrestatie werd hij in een inrichting voor buitengewone behandeling opgenomen, waar hij in juni 1992 werd ontslagen. Vijf maanden na zijn vrijlating verkrachtte en beroofde hij een man. En in maart 1993 verkrachtte hij zijn voormalige schoonzus. Toen hij voor die feiten in voorarrest zat, gijzelde hij een bewaarster.

In maart 1995 kwam Dawanpersad S. toch weer vrij. Een half jaar later beging hij een reeks delicten. Zo overviel hij een bank in het Zeeuwse Goes en pleegde hij in die stad een gewapende overval op een echtpaar, waarbij hij de hoogzwangere vrouw van het stel poogde te verkrachten. Verder maakte hij zich schuldig aan afpersing en bedreiging.

Nadat de politie hem opnieuw had opgepakt, legde de rechter hem zes jaar cel op, met tbs. Maar ook tijdens zijn detentie bleef S. gevaarlijk; zo slaagde hij erin een medegevangene neer te steken.

In december 2002 ging het weer mis, toen S. niet terugkeerde van een proefverlof en twee dagen later een juwelier in Rotterdam met een vuurwapen en veel geweld overviel. Hij verkrachtte en beroofde ook nog een verstandelijk gehandicapte. Een maand na de overval op de juwelier drong hij de woning van een 80-jarige man binnen. Hij bracht deze genadeloos om het leven, en kamde daarna nog een uur lang het huis door, op zoek naar waardevolle spullen.

De politie kwam S. daarna weer op het spoor. Voor de zoveelste keer verdween hij achter de tralies. Daarmee was het dan, althans voorlopig, uit met de strafbare feiten voor Dawanpersad S..

‘Gewetenloos, een wandelende tijdbom, een gepantserd en onkwetsbaar persoon’, zo omschreef een officier van justitie hem. Psychiaters spraken van een ‘uitgeharde’ persoonlijkheidsstoornis, met narcistische en antisociale, psychopate trekken. Behandeling is nutteloos vonden de raadsheren van het gerechtshof uiteindelijk. Ook waren ze van mening dat er een ‘adequate vergelding’ van de door S. begane misdrijven nodig was. Ook de schade die S. aan de rechtsorde had toegebracht, moest worden vereffend.

Het hof veroordeelde S. tot een levenslange gevangenisstraf.

Bekijk meer profielen van criminelen in Wie is wie.