De gijzeling van Bethlehem (volgens Jesse R.)

In de bunker in Amsterdam Osdorp is de rechtbank begonnen met het bevragen van Jesse R. over de verklaringen die hij heeft afgelegd over het doodschieten van drugshandelaar Gerrie Betlehem door kroongetuige Peter la S. Het ging om een uit de hand gelopen gijzeling met als kern: Bethlehem moest geld terugbetalen van een mislukte hasjdeal. ‘Het was geen liquidatie’, benadrukte R. ‘het is gewoon misgelopen.’

Bethlehem was met een smoes naar een loods in IJsselstein gelokt door Richard Ebeli en Peter la S. Hij zou een partij hasj die verkocht zou moeten worden taxeren. Maar eenmaal in de loods vertelde Peter la S. aan Betlehem dat hij aan de ketting zou moeten. Hij zou moeten telefoneren om een schuld te voldoen. Betlehem ging daarmee niet accoord en begon te schreeuwen. ‘Toen voelde ik dat het mis zou gaan,’ zei Jesse R.

‘Peter la S. is in zijn jeugd mishandeld door zijn vader en die schreeuwde daarbij altijd. ‘Toen Bethlehem begon te schreeuwen raakte hij het kwijt en werd hij heel agressief.’ La S. begon te slaan en stootte eenmaal Bethlehem vol in het gezicht waardoor deze door de knieën ging, volgens R.

Betlehem drukte toen Richard Ebeli tegen een muur en die trok een pistool, schoot een paar keer en Betlehem rende weg naar de deur. R. zegt dat daarop La S. met een pistool achter hem aanrende. Hij hoorde twee schoten en daarna nog één. ‘Daarna heb ik Betlehem niet meer gehoord.’

R. had de loods geregeld en zegt als voorwaarde te hebben gesteld dat er geen vuurwapens bij zouden zijn. ‘Ik had gijzelingsverhalen gehoord en wist dat het mis kan gaan.’ Maar die waren er dus toch, zegt Jesse.

Volgens R. woonden er direct bij de loods mensen en was de kans groot dat de schoten waren gehoord. Hij zegt daarom direct weggereden te zijn.

‘Maar waarom regelde u de loods’, vroeg de voorzitter, ‘als u wist dat het om een gijzeling zou gaan?’.

‘Omdat mijn intuïtie was dat het mis zou kunnen gaan en ik wilde kunnen ingrijpen. En om als zakelijk bemiddelaar dingen in Spanje snel te kunnen regelen als Betlehem zou willen bellen met Spanje om dingen te verkopen. Ik woonde toen in Spanje en kende bepaalde mensen.’