Vorige week werd bekend dat de kans bestaat dat Frenkie P., voormalig leider van de beruchte Bende van Venlo, vrij kan komen. Hij werd in 1996 veroordeeld tot levenslang voor 7 moorden. Hieronder een portret van een explosief ventje dat uitgroeide tot een gewelddadige crimineel. 

Door Timo van der Eng

Frenkie Peeters (1973) groeit als middelste kind op in Venlo-Zuid. In zijn jeugd is hij al een zeer explosief ventje, dat flink verwend wordt door zijn vader. Na de scheiding van zijn ouders gaat het bergafwaarts met Frenkie. Al op de LTS pleegt hij inbraak na inbraak, handelt hij in namaak-horloges en verkoopt hij gestolen waar. Ook maakt hij zich schuldig aan afpersing, het in elkaar slaan van homoseksuelen, brandstichting en auto’s stelen. Kortom, het explosieve ventje groeit uit tot een gewelddadige crimineel. In het voorjaar van 1993 ontmoet Frenkie Sanny P. De twee worden onafscheidelijke kameraden.

Uit de weg geruimd

Later dat jaar raakt Frenkie betrokken bij een conflict in de Venlose drugswereld. De 23-jarige Turk Ibrahim Karaca wordt door de eigenaar van een coffeeshop waar hij werkt beschuldigd van diefstal van hasj ter waarde van 8000 gulden. Op 18 juni 1993 wordt Karaca door drie auto’s klem gereden en door vijftien man meegenomen naar de oevers van de Maas. Onder de vijftien Frenkie P., zijn vriendin Astrid de B. en zijn jongere broertje Dennis. Verder bestaat de groep vooral uit Turken, waarvan een drietal illegalen. Later zal blijken dat deze drie in de dagen na de moord op Karaca ook door Frenkie P. uit de weg zijn geruimd, vooral omdat hij bang zou zijn geweest dat zij hem zouden verraden, aldus verschillende getuigen.

Bakken met geld

Een half jaar later, januari 1994, pleegt Frenkie zijn volgende moord. Nu is zijn boezemvriend Sanny ook van de partij. Van de oom van Frenkie, Kuuk, krijgen ze te horen dat er ‘bakken met geld’ liggen in het huis van wiethandelaar Jeu Wissink, die in het dorpje Reuver woont, even buiten Venlo. Gewapend met een Beretta en een honkbalknuppel dringen de twee het huis van Wissink binnen. Er ontstaat een worsteling en er wordt geschoten, maar de forse Wissink houdt zich staande. Pas nadat Sanny de wiethandelaar een paar keer met zijn honkbalknuppel heeft geslagen lijkt het pleit beslecht. Het leven van Wissink wordt definitief beëindigd door Frenky die hem van dichtbij twee keer door het hoofd schiet. Enigszins in paniek verlaten de twee de woning van Wissink. De buit: een Rolex-horloge.

Gegil

Maar de bende van Venlo is nog niet uitgeraasd. Frenkie en Sanny, nu ondersteund door de junks Marcel N. en Sjakie H. rijden een maand na de moord op Wissink naar het huis van het bejaarde tuindersechtpaar Sjeng en Ferda van Rijn. Ze hebben alweer een tip gekregen dat er veel geld zou liggen in de woning van de familie Van Rijn aan de Klagenfurtlaan in Venlo. De bendeleden, sommigen flink onder invloed van drugs en gewapend met verschillende steekwapens, bellen aan. Als de 80-jarige Ferda van Rijn de deur opendoet stormen de vier naar binnen. Ze richten binnen de kortste keren een bloedbad aan. Astrid, de vriendin van Frenkie, die in de auto is blijven wachten, komt op het geschreeuw en gegil af. Bij de aanblik van de twee toegetakelde lichamen valt ze flauw. Ze wordt in de kofferbak van de Opel Ascona gelegd. Vervolgens rijdt de bende naar het centrum van Venlo waar ze in café De Gouden Tijger carnaval gaan vieren. 

Vijftien bendeleden

In april 1994 krijgt de politie zicht op de bende van Venlo als Marcel N. wordt aangehouden voor een aantal inbraken. In zijn verhoor noemt hij Frenkie, Sanny en Sjakie als medeplegers. Sjakie blijkt tegenover de politie moeilijk zijn kaken op elkaar te kunnen houden en klapt uit de school over de betrokkenheid van Frenkie en Sanny bij de moord op Jeu Wissink eerder dat jaar. Dan gaat het snel. Na grootschalig onderzoek van de politie verschijnen vijftien bendeleden, voornamelijk vrienden en familie van Frenkie, in de zomer van 1995 voor de rechtbank in Roermond. Ze worden beschuldigd van betrokkenheid bij zeven moorden: Ibrahim Karaca, de drie illegale Turken waarvan justitie de namen niet had kunnen achterhalen, Jeu Wissink en het echtpaar Van Rijn. De verschillende leden van de bende hadden elkaar tijdens de politieverhoren beschuldigd van totaal achttien moorden, maar door gebrek aan tijd en mankracht konden deze niet allemaal worden onderzocht. Ook opvallend: van de drie verdwenen illegalen kon slechts een stoffelijk overschot worden teruggevonden. De overige twee lichamen bleven ondanks intensieve zoekacties onvindbaar.

Hele pak dossier

Op 18 september 1995 doet de rechtbank uitspraak. De hoofdverdachten van de bende van Venlo krijgen hoge straffen opgelegd, variërend van levenslang tot twee jaar gevangenisstraf. Zowel het Openbaar Ministerie als het merendeel van de  veroordeelden gaat in hoger beroep. Dat dient een half jaar later in Den Bosch. Het dossier beslaat meer dan 7000 pagina’s. De twaalf advocaten van de verschillende bendeleden vinden dat het OM zich vooral heeft laten leiden door de volgens de raadslieden inconsistente verklaringen van Sjakie H. Op de laatste dag van het proces komt ook de dan 24-jarige Frenkie aan het woord: ‘In dat hele pak dossier kom je overal mijn naam tegen. Je leest alleen maar Frenkie dit, Frenkie dat. Dan vraagt de politie me: ”Waar was je dan die nacht toen Karaca werd vermoord? Je hebt geen alibi.” Hoe weet ik nou waar ik twee jaar geleden was? Het wordt tijd dat ik uit die nachtmerrie kom; ik word er langzamerhand gek van.’

Mede omdat Frenkie zich weigert psychiatrisch te laten onderzoeken, krijgt hij geen tbs opgelegd. Wel verdwijnt hij voor zeven moorden levenslang achter de tralies. Zijn vier jaar jongere vriend Sanny krijgt voor zes moorden en een ontvoering tien jaar plus tbs. De Turkse verdachten van de bende van Venlo kregen straffen variërend van twee tot vijftien jaar. De hoogste straf was voor Hacibey K., omdat hij de moord op drie van de vier Turkse slachtoffers zou hebben georganiseerd.

De hoofdverdachten hebben in het jaar nu hun veroordeling allemaal cassatie aangetekend bij de Hoge Raad. Dat werd afgewezen.

De leden van de bende van Venlo

De bende van Venlo had geen vaste samenstelling. Centraal in de groep stonden Frenkie en Sanny. Hieronder een korte beschrijving van een aantal andere bendeleden.

Sjakie H. (1972), alias De Bukseschieter (letterlijk: Broekenschijterd). Had de merkwaardige gewoonte om na een inbraak zijn ontlasting achter te laten. De verslaafde Sjakie werd veroordeeld tot veertien jaar cel en tbs. Kreeg het tijdens zijn detentie in Scheveningen aan de stok met kindermoordenaar Michel Stockx.

Nico B. (1950), alias Ome Kuuk. Oom van Frenkie, die zijn neef tipte over grote hoeveelheden cash die bij Jeu Wissink en het echtpaar Van Rijn zouden liggen.

Astrid de B. (1976). Vriendin van Frenkie, afkomstig uit Tegelen. Werd in hoger beroep vrijgesproken, vooral vanwege de inhoud van haar dagboeken met goudkleurige slotjes.

Marcel N. (1971). Net als Sjakie H. verslaafd. Verklaarde uitgebreid aan de politie. “Tegen de avond spoot Sjaak speed, slikte ikzelf een bommetje van dat spul en gebruikte we daarnaast nog wat heroïne.” Daarna ging het richting de woning van het echtpaar Van Rijn.