In Parijs zijn afgelopen drie Koerdische activisten doodgeschoten in een informatiecentrum van de Koerdische gemeenschap aan de Rue Lafayette. Eén van de vrouwen, Sakine Cansiz (foto), heeft familie in Rotterdam en geldt als één van de belangrijkste PKK-vertegenwoordigers in West-Europa. 

Alle drie de vrouwen waren politiek actief binnen de PKK, die strijdt voor meer rechten en autonomie voor Koerden. De Europese Unie en de Verenigde Staten zien de PKK als een terreurbeweging.

De vrouwen zijn in het hoofd geschoten en in de buik geschoten.

De vrouwen waren woensdagmiddag voor het laatst gezien. Een collega ging in de nacht op onderzoek uit. De lichamen zijn rond twee uur in de nacht gevonden. De voorzitter van de Frans-Koerdische vereniging Mehmet Ulker zei tegen het Koerdische persbureau Firat: ‘Collega’s zagen bloed op de vloer. Toen ze de deur openbraken, zagen ze dat de drie vrouwen vermoord waren.’ De Franse politie spreekt van een ‘executie’. 

Koerdische bronnen twijfelen er niet aan de dat de moorden een politieke achtergrond hebben. Moorden op PKK’ers komen geregeld voor, meestal zitten er Turkse daders achter, bijvoorbeeld uit de sfeer van de inlichtigendiensten. Er is binnen de PKK soms ook grote tweespalt die leidt tot geweld. In het 25-jarige conflict tussen de Turkse staat en de PKK zijn ongeveer 40.000 mensen om het leven gekomen.

Sakine Cansiz verbleef in de jaren tachtig in Turkse gevangenschap waar ze werd gemarteld. Ze is één van de oprichters van de PKK en een nauw contact van de gevangen Koerdische leider Abdullah Öcalan. Vanuit de gevangenis in Diyabakir (Oost-Turkije) leidde ze het Koerdische verzet, later werd ze guerilla in Noord-Irak en legde ze contact met Öcalan in Syrië.

Een tweede slachtoffer is Fidan Dogan (32). Zij was de vertegenwoordiger in Parijs van het Koerdische Nationale Congres, die veel aan lobby doet in Brussel. De in Nederland gevangen Hüseyin Baybasin was een van de initiators van het Nationale Congres. Het derde slachtoffer was een jongere medewerkster, Leyla Soylemez.

Hier een interview met Cansiz van de Nederlandse journalist Harold Doornbos.