Frans Hooijmaijers was een seriemoordenaar die in de jaren zeventig actief was. Voor zover bekend was hij in Nederland de seriemoordenaar met de meeste slachtoffers op zijn naam. De ‘broeder des doods’ werd verdacht van de moord op 259 mensen. De hoofdverpleger bekende er vijftien. Die verklaring trok hij later weer in. Uiteindelijk werd hij veroordeeld voor vijf zaken. Als moordwapen hanteerde hij de injectiespuit, gevuld met insuline of valium.

Erg veel seriemoordenaars hebben een verknipte relatie met hun moeder. “Dikke Frans”, geboren op 24 oktober 1935, was geen uitzondering. Ondanks zijn hazenlip was hij het prinsje van zijn mama, die nog drie andere kinderen had. Volgens deskundigen verhielden Hooijmaijers en zijn moeder zich pathologisch tot elkaar. Wat mama betreft, kwam er niets of niemand tussen haar en haar lievelingetje. Toen haar tweede echtgenoot Ger dat in haar ogen toch probeerde, trakteerde ze hem op rattengif in zijn eten. De man overleefde het ternauwernood.
Verpleger Frans was succesvoller. Hij wist natuurlijk ook beter wat hij deed, gezien zijn medische achtergrond. Hij had de middelen bij de hand en de slachtoffers voor het uitkiezen.

De “Spuitreus” kwam in 1970 te werken in de Lückerheidekliniek te Kerkrade, op de afdeling De Nachtegaal, waar hoofdzakelijk demente bejaarden werden verzorgd. Hij had een obsessie met schoonmaken. De ziekenzalen moesten netjes en proper zijn, onder zijn motto ‘opgeruimd staat netjes’.
Frans, die 240 pond woog, stond bekend als de Barmhartige Samaritaan; zijn patiënten deden nooit tevergeefs een beroep op hem. En hij was een zeer gelovige katholiek. In 1960 was hij toegetreden tot de orde van Sint Jozef en hij vestigde zich in een klooster te Heerlen. Hooijmaijers runde daar de ziekenafdeling. Hij verliet het klooster echter al na vier maanden, om zijn carrière als verpleger te vervolgen in Sittard.

De oudjes gingen in hoog tempo heen. Tijdens de carrière van Hooijmaijers stierven op de afdeling De Nachtegaal 325 patiënten. Bij 259 van deze gevallen, zetten de medici ernstige vraagtekens bij de doodsoorzaak. 112 werden als ronduit verdacht beschouwd.
Statistisch gezien klopte er niets van de doden die alsmaar vielen rondom de Broeder des Doods. Zo stierven er in de periode 1974-1975 op de vijf andere afdelingen van de Lückerheidekliniek gezamenlijk in totaal 78 bejaarden. De score van De Nachtegaal was maar liefst 116.
De spuitreus kon jarenlang zijn gang gaan, maar in augustus 1975 sloeg een familie uiteindelijk alarm. De kinderen van de 89-jarige mevrouw Braams uit Heerlen dienden een klacht in over haar voortijdige dood. Onderzoek wees naar Dikke Frans. Op 14 augustus werd hij, met zijn vrouw in de auto, klemgereden door de politie en gearresteerd. Bij hem thuis trof de politie sieraden aan van overleden patiënten.

Op 20 april 1977 kwam het definitieve vonnis: Frans Hooijmaijers moest 18 jaar de cel in. Daarnaast mocht hij 23 jaar zijn beroep niet uitoefenen. De spuitreus kwam tien jaar later al vrij: hij was een voorbeeldige gevangene. Dikke Frans overleed op zondag 20 augustus 2006. Hij stierf een natuurlijke dood.