Het conflict binnen het ‘motorcluppie’ (#1)

Achteraf gezien was het geen goed idee van Theo H. om president van de Hells Angels Amsterdam te worden. Hij kreeg een flink set problemen. Met Dick Vrij, Danny K. én Willem Holleeder. Een afpersing zegt het OM. Een conflict, zeggen de verdachten. De Haarlemse rechtbank is er maar druk mee.

Door @Wim van de Pol

Daar zaten ze op een rijtje. Drie flink uit de kluiten gewassen heren. Natuurlijk, (ex)freefighter Dick Vrij was het meest sportief gekleed en Willem Holleeder oogde als een brave student in de collegebank, met zijn overhemd onder een nette trui.

Krappe stoeltjes

Soms zaten ze alledrie tegelijkertijd met de armen over elkaar naar achteren te leunen. Grote mannen op krappe stoeltjes. Hun boodschap aan officier van justitie Koos Plooij was: waar bemoeit u zich toch mee? Vrij zei het in zijn eigen woorden: ‘U weet gewoon dat het geen afpersing is, meneer Plooij, maar u ramt gewoon maar door.’

Klap

Rammen daar gaat het in dit proces om, wat Vrij betreft. Hoewel, in dit “zaakdossier 10” blijft het geweld van Vrij beperkt tot een flinke mep, ‘een corrigerende klap’. Dat gaat zo: op zeker moment lopen de Amsterdamse Hells Angels-president Theo H., K. en Vrij ergens een rondje buiten. Vrij erkent dat hij toen een klap gaf, met de vlakke hand tegen de zijkant van het gezicht.

‘Bloeiden’

Kosten nog moeite zijn gespaard en in de loop der jaren zijn tienduizenden gesprekken stiekem opgenomen door de politie, ook in het onderhavige “zaakdossier 10”. Op de zitting wilde het Openbaar Ministerie graag wat van die stukjes laten horen. De talloze aanwezige geïnteresseerden verstonden er bar weinig van, maar de recherche heeft het allemaal uitgetikt. Als H. is afgedropen na ‘de klap’ zitten Danny K. en Dick Vrij na te praten. Na de ‘klap’ zeiden K. en Vrij tegen elkaar onder meer:

‘Zijn oren bloeiden.’
‘Ik had hem aan zijn jas vast … alsof hij tegen een muur stond … en toen gaf ik hem een stomp … hij kan zo maar wat aan zijn hersenen hebben hoor.’

Dat klonk de rechtbank verontrustend in de oren. Het leek op meer dan een enkele tik. Maar Dick Vrij legde uit dat toen hij eenmaal weer binnen was, waar ‘wat mensen’ zaten (en de microfoon aanstond) hij ‘iets anders’ had verteld. Hij had het gewoon iets aangedikt.

(wordt vervolgd)

Zie ook:

Het conflict binnen het ‘motorcluppie’ (#2)

Het conflict binnen het ‘motorcluppie’ (#3)

Meer berichten over de zaak waarin Danny K. en Dick Vrij hoofdverdachten zijn.