Hoe geld witwassen echt werkt

Witwassen is een echt probleem in het criminele circuit en komt veel meer voor dan je denkt. Maar wat is het precies en hoe komen mensen er telkens mee weg? We vertellen je alles wat je moet weten.

Wat is geld witwassen?

Eenvoudig gezegd: witwassen is het gebruiken van illegaal verkregen geld en het doen lijken alsof het op een legale manier verdiend is. Criminelen ‘wassen’ hun geld door middel van bepaalde soorten transacties, investeringen in activa, en andere stappen die de oorspronkelijke herkomst van het geld verbergen. Het eindresultaat is geld dat er legaal ‘uitziet’ en gebruikt kan worden zonder argwaan te wekken.

De term zou afkomstig zijn van de beruchte gangster Al Capone, die zijn illegale opbrengsten graag als legitieme inkomsten verborg in de vele wasserettes die van hem waren. Tegenwoordig is het een soort overkoepelende term geworden om veel verschillende methoden te beschrijven om de wet te misleiden over waar geld oorspronkelijk vandaan kwam.

Volgens de Verenigde Naties wordt de hoeveelheid geld die per jaar wereldwijd wordt witgewassen geschat op 2-5 procent van het wereldwijde BBP, wat kan oplopen tot $ 2 biljoen.

We moeten er echter wel rekening mee houden dat deze inschattingen met de nodige korrel zout genomen moeten worden, want door het illegale aspect van witwassen is het onmogelijk exacte cijfers te verzamelen over de hoeveelheid geld die elk jaar wereldwijd wordt witgewassen.

De 3 stappen van witwassen

Ook al bestaat het concept van geld witwassen al eeuwen en is het steeds complexer geworden, toch zijn er nog steeds maar drie basisstappen waar men rekening mee moet houden: plaatsing, de versluieringsfase en integratie.

De plaatsing:

Zodra misdadigers zwart geld in handen hebben, is plaatsing ervan binnen het financiële systeem de eerste stap. Dat kan betekenen dat het geld op een bankrekening wordt gestort die op naam staat van een (echt of ander) bedrijf staat of van een tussenpersoon. Bij deze stap worden de meeste aspirant witwassers betrapt, want grote sommen geld uit het niets op deze rekeningen zetten ziet er meestal verdacht uit als het niet zorgvuldig gebeurt.

De versluieringsfase:

Vervolgens moet het geld versluierd worden door ingewikkelde lagen financiële transacties tot stand te brengen, zodat de oorspronkelijke bron niet meer te achterhalen is. Dit is de fase waarin de misdadigers het spoor verduisteren en het opsporen van het zwarte geld zo moeilijk mogelijk maken. Er zijn vele manieren om dit te doen, zoals het geld over meerdere bankrekeningen in verschillende namen en landen verspreiden, de munteenheid veranderen, of dure bezittingen kopen zoals huizen of auto’s

De integratie:

Tenslotte probeert de witwasser zijn nu ‘gezuiverde’ geld terug te krijgen door het in het legale geldstelsel te integreren. Alles lijkt legaal te zijn en kan verwerkt worden via een bankoverschrijving naar een nieuw opgericht bedrijf of kan de vorm aannemen van salaris. Als geld eenmaal witgewassen is, is het voor de opsporingsdiensten lastig te traceren dat het door criminele activiteiten is verworven.

Witwassen van geld via casino’s en online goksites

Als we het hier over hebben dan hebben we het natuurlijk niet over spelers die af en toe een keer online blackjack spelen of die spelen via een casino met een licentie die er wel alles aan doet om witwassen tegen te gaan.

Gokken is altijd een trekpleister geweest voor mensen die de opbrengsten van misdrijven willen verwerken – kortom, geld witwassen. Daarom zullen de mogelijkheden om geld wit te wassen ook altijd een optie zijn.

In live casino’s wordt zwart geld omgezet in fiches, er wordt een tijdje mee gespeeld, en dan uitbetaald in de vorm van een cheque. Soms gebeurt dit ook via fixed-odds betting terminals (FOBT’s), waar de spelers spelen en een deel verliezen, en dan uitbetalen zodat zij een kwitantie hebben om als bewijs van hun “winst” te tonen.

Er is ook een enorme toename van het witwassen van criminelen via online casino’s, wat gemakkelijker is geworden dankzij de astronomische hoeveelheden contant geld die elke dag door digitale sportwedkantoren en online casino’s stromen.

Een strategie die door witwassers wordt gebruikt is het storten van een groot geldbedrag op een gokrekening. Voor de schijn plaatsen zij dan een paar kleine weddenschappen, voordat zij de hele rekening leeghalen. Dit proces is nog moeilijker op te sporen als de misdadigers geduldig genoeg zijn om hun buit in kleine bedragen op te splitsen.

Zij kunnen dan tientallen gokrekeningen openen, met stortingen ver onder een niveau dat de aandacht zal trekken. Na korte tijd laten zij al hun geld uitbetalen. In deze gevallen zal elk ‘officieel’ spoor er onschuldig en legitiem uitzien.

En dit is een sector waarin elke dag tientallen sites zonder vergunning worden opgezet – sommige daarvan in rechtsgebieden met zwakke of onbestaande toezichtregelingen. De wetshandhavingsinstanties zijn echter beradener dan ooit om de misdaad aan te pakken door het witwassen van geld hard aan te pakken. En velen hebben hun vizier gericht op exploitanten van weddenschappen. Bijvoorbeeld door de Wwft.

Het is misschien een uitdaging, maar casino exploitanten hebben de morele plicht klanten te beschermen en misdaad uit de goksector te weren. Ze moeten zich ervoor inzetten, casino’s regelmatig toetsen en hun personeel trainen om klanten te onderzoeken en te weten wat verdachte activiteiten zijn.