De rechtbank van Amsterdam acht Willem Holleeder schuldig aan uitlokking van vijf moorden, een doodslag, een poging tot moord, zware mishandeling en lidmaatschap criminele organisatie. Hij wordt volgens de rechtbank gedreven door ‘Geldlust, machtsdenken en gewelddadigheden.’ Het vonnis komt uit op een levenslange celstraf.

Door Wim van de Pol

Uit zijn geschiedenis blijkt volgens de rechtbank een ontwikkeling van kwaad tot erger. ‘Zijn gewelddadigheid heeft ertoe geleid dat naaste familieleden pas de moed vonden om te verklaren toen ook zij geen andere uitweg meer zagen’, zei de voorzitter van de rechtbank.

Holleeder levenslang from Vincent Verweij on Vimeo.

De rechtbank ziet geen reden om ter twijfelen aan de verklaringen van de zussen Sonja en Astrid Holleeder en aan die van Holleeders ex Sandra den Hartog. Ook de verklaringen van de kroongetuigen Fred Ros en Peter la Serpe en die van de anonieme getuige Q5. Verder constateerde de rechtbank een criminele samenwerking met Dino Soerel bij het plegen van moorden.

Al die verklaringen kunnen als betrouwbaar voor het bewijs gelden. De rechtbank neemt ze voor waar aan en dat betekent dat alle beschuldigingen over de vijf moordopdrachten bewezen zijn.

Belangrijk is ook dat de rechtbank Holleeders eigen verklaringen onbetrouwbaar vindt. De rechtbank gaat ervan uit dat hij heeft gelogen, onder meer over het Heineken-losgeld. Ook gaat de rechtbank ervan dat zijn de gokhallen op de Wallen wel degelijk in zijn bezit waren.

De rechtbank vindt het niet relevant om te duiken in de criminele geschiedenis van de afgelopen decennia. De verdediging wilde daarmee aantonen dat de rol van Holleeder niet zo groot was, en dat hij geen belang bij verschillende moorden had. Wie met wie wanneer samengewerkt heeft is niet altijd van belang, vindt de rechtbank, ook omdat verhoudingen steeds wisselden. Geen enkele getuige ‘heeft het volledige overzicht’, aldus de rechtbank. De rechtbank:

Dat met de bestudering van alle dossiers, CI(E)-informatie en journalistieke publicaties die de verdediging naar voren heeft gebracht, waarheidsgetrouw inzicht verworven zou kunnen worden in het milieu van de zware georganiseerde misdaad in Amsterdam, is dan ook een illusie.

De rechtbank ziet geen reden om de verklaringen van Sonja en Astrid Holleeder niet te geloven.

Ook ziet de rechtbank dat er rond Holleeder een sfeer van angst bestond. Hij hield zich bezig met ‘zaaien van angst en creëren van misinformatie en complotten.’

Zie het vonnis.

Holleeder gaat in hoger beroep.