Kelder bleef dicht: de boylover-zaak
‘Het is eigenlijk een hoop ellende van meer dan honderd kilo. En zo voelt Amir I. zich ook: dik, lelijk en door iedereen afgewezen. Hij ziet er voor zijn 37 jaar jong uit en praat met een kinderstemmetje. Vrienden had hij niet, op zijn familie na, vooral zijn moeder. En op internet, daar vond hij gelijkgestemden. De om psychologische redenen bij een bank ontslagen IT’er richt in 2008 de site boylover.net op, die zich in korte tijd ontwikkelt tot een wereldwijde ontmoetingsplaats voor mannen die van jonge jongetjes houden.’ Dat schrijft Spits vanmorgen.
Om erover te praten, ervaringen uit te wisselen, zegt I., zeker niet om er kinderporno uit te wisselen.
Maar dat gebeurt wel. Als er afbeeldingen worden gepost, vaak van jonge jongetjes in zwemkleding, verplaatst I. ze naar een afgesloten deel van de site, dat the Cellar genoemd wordt, de kelder. Alleen door de beheerders van de site geselecteerde bezoekers krijgen daar toegang toe.
De naam kan verwijzen naar wat in het Nederlands de krochten van het internet worden genoemd, maar het geeft een wrange bijsmaak dat juist wereldberoemde pedofielen als Marc Dutroux en Wolfgang Prikopil (die Natascha Kampusch opsloot) hun slachtoffers opsloten in de kelder.
Bij het onderzoek naar the cellar stuitte het Nederlands Forensisch Instituut op het grote probleem van kinderporno op internet. Uit angst ontdekt te worden, worden bestanden en sites zeer goed beveiligd. Niet alleen voor de politie, maar ook voor groepen internetters die een heksenjacht uitvoeren op pedoseksuelen.
Volgens het Openbaar Ministerie is het tot op heden niet gelukt om de bestanden te ontsleutelen, waardoor niet duidelijk is wat er zich daar afspeelde. Mogelijk werd dit deel door iemand anders beheerd, maar de server was van I. en stond in Amsterdam.
Van de rest van de site weet het OM wel, omdat I. meewerkte aan het onderzoek. Daarmee kwamen de internetadressen van de meer dan zestigduizend gebruikers wereldwijd in handen van de politie.
Precies wat justitie in Groot-Brittannië wilde met haar verzoek om vervolging aan Nederland. Waar versleuteld dataverkeer nauwelijks tot strafbare feiten te herleiden is, kan met het ip-adres gekeken worden wie de downloaders zijn, kan met meer succes met klassieke recherchetechnieken worden gewerkt.
Vanmiddag zal Europol vertellen wat dit heeft opgeleverd. Zonder de hulp van I., die graag behandeld wil worden voor zijn stoornis, was het waarschijnlijk nooit zover gekomen.
Brazilie:
I. ging definitief in de fout toen hij in Brazilië naar eigen zeggen zeven jongetjes in de leeftijd tussen tien en veertien jaar misbruikte. Dat deed hij bij ene Clovis, een man die hij via boylover.net had leren kennen. Die man haalde straatkinderen binnen met de belofte dat ze in het zwembad en met de computer mochten spelen. Volgens justitie in Brazilië ontving Clovis pedofielen uit de hele wereld.
(door Jan Willem Navis)