Arts: geen behandeling doodzieke gedetineerde

Nederlandse gevangenissen zijn in vergelijking met het buitenland nog niet zo slecht, maar ook zeker geen hotels. Wie in een Nederlandse gevangenis wel eens met accute (pijn)klachten heeft getobd kan daarover meepraten. Behandeling komt wel, maar niet zo snel als buiten. Wie in het ziekenhuis buiten de inrichting behandeld moet worden is in de eerste plaats afhankelijk van een medisch adviseur van het ministerie van Justitie, die bepaalt of een hechtenis moet worden geschorst. Eén van die adviseurs weigerde onlangs een gedetineerde te schorsen die zou sterven als hij niet zou worden behandeld.

Door Wim van de Pol

De patiënt betrof een 48-jarige man die lijdt aan een zeer gecompliceerde – en potentiëel dodelijke – kwaal aan de ingewanden. Om hem niet te laten overlijden is een ingewikkelde behandeling en operatie absoluut geboden, zo bleek uit een rapport van een specialist van het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC). 

De medisch specialist van het ministerie van Justitie besloot evenwel dat behandeling niet van belang was, in ieder geval niet zo belangrijk dat de voorlopige hechtenis kon worden geschorst. De officier van justitie voegde daaraan toe dat de behandeling helemaal niet zo ingewikkeld en ging het ‘slechts om één tabletje per dag’, dat kon volgens haar net zo goed vanuit de inrichting gebeuren.

Daarop stapte de advocaat van de gedetineerde naar de rechtbank.

Imiddels was er een tegengestelde mening en diagnose ter tafel van een specialist van het LUMC die de patiënt heeft onderzocht. Te elfder ure arriveerde bij de rechtbank ook een fax van de medische dienst van de inrichting waar de man verblijft. Ook dit aanvullend advies pleitte voor schorsing van de hechtenis zonder meer ten behoeve van behandeling in het ziekenhuis.

De raadkamer besliste dus tot schorsing. De voorzitter van de raadkamer citeerde ter zitting in de uitspraak nog het zinnetje over het ‘ene tabletje’.

Volgens de advocaat heeft de adviseur bijna het overlijden van zijn cliënt op zijn geweten gehad, als de medische dienst van de inrichting niet aan de bel had getrokken. De advocaat zal nu een klacht indienen bij het medisch tuchtcollege over deze arts/adviseur.

Namen en medische omstandigheden zijn bekend bij de redactie van Crimesite maar om privacyredenen weggelaten.