De kantorenmarkt ligt op zijn gat en alom spreekt men van crisis op de woningmarkt. Maar, Amsterdammer Hans Kortlevers (1970) ziet enkel kansen. Hij is stijgende maar hij heeft nog geen recht op een plekje in de Quote500. Sust hij, tegen een Quote-verslaggeefster.
Door @Wim van de Pol
Hoeveel hij heeft zegt hij lekker niet. Hij verklapt wel: ‘bv’s zijn leuk, maar met limiteds is het in het buitenland veel makkelijker zaken doen.’ Ja klopt, en je kaarten zijn daardoor makkelijker aan de borst te houden voor pottenkijkers. Kortlevers is de nieuwe ster aan het vastgoedfirmament.
In het portret dat Quote deze maand van hem schetst lijkt hij warempel soms een beetje op de oude Willem Endstra, die Endstra van voordat hij als bankier van de onderwereld bekend stond en nog figureerde in het Stan Huygens-journaal van De Telegraaf. Net als Endstra heeft Kortlevers ‘vrijwel alles geïnvesteerd’.
Maar Kortlevers is Endstra natuurlijk niet. Hij kocht wel van Haico Endstra een flink rijtje panden uit de boedel van wijlen Wim. Maar dat was niet voor een zacht prijsje. Kortlevers daarover tegen Crimesite: ‘Die panden zijn gewoon duur gekocht, voor een normale prijs.’
Kortlevers in Quote: ‘Ik heb nooit een crimineel aan de deur gehad, maar ik vond het wel vervelend om erachter te komen dat er nog familieleden van een aantal bekende Amsterdamse beroepscriminelen in die woningen zaten.’
Kortlevers kent geen criminelen. Hij kende wel de (ontslapen) Amsterdamse makelaar Peter van der Vloodt en diens befaamde (of beruchte) Batavia bv. Peter leerde aan Hans dat een snelle gulden beter is dan een langzame rijksdaalder.
“Besmette” vastgoedportefeuilles – met vastgoed waarvan je nooit zeker weet van wie het echt is – bestaan niet voor Kortlevers, hij koopt ze gewoon. Kortlevers gaat van: ‘Als je nu niet koopt heb je het geld gewoon niet.’
Zo is het maar net.
Onzekerheid is amateur-vlieger Kortlevers vreemd. Hij ging in zee met Bertus Cirkel en Citon Chang en hij rekent Gerard Cok en Charles Geerts tot zijn beste vrienden. Allemaal bekende namen op de Amsterdamse Wallen en in de dossiers van Bibob-onderzoekers, die over deze zakenlieden niet alleen positief adviseerden.
Met de voormalige seksondernemers Cok en Geerts trof de Nederlandse staat in de nasleep van de IRT-affaire een schikking, na een aanvankelijke verdenking van witwassen van miljoenen. Zij betaalden in 1997 12 miljoen gulden, in ruil waarvoor het Openbaar Ministerie een aantal strafzaken staakte.
Kortlevers legt in Quote uit hoe hij in Gerard Cok een visionair zakenman ziet.
Hoe verders met Kortlevers?
Hij heeft nog ambitie genoeg, bezoekt in zijn zelfbestuurde ‘poor man’s jet’ (Cessna C525 Citation) soms ‘vier of vijf’ landen per dag (lunch schiet er dan vaak bij in). Maar hij merkt inmiddels wel dat ‘het moeilijker wordt om een kick van het ondernemen te krijgen. (…) Het is best jammer dat de curve van wat nog bevredigend is, steeds hoger komt te liggen’, aldus Kortlevers in Quote.