Personeel van gevangenissen en huizen van bewaring is soms heel behulpzaam en vriendelijk, en soms minder. Een zwangere vrouw had dinsdag bij PI De Geerhorst in Sittard een minder goede ervaring. Ze was met de auto aangekomen en wilde parkeren. Ze was vergezeld van haar dochtertje. Haar echtgenoot zat net vast en dit was hun eerste bezoek.

De website van de Geerhorst vermeldt geen informatie over parkeren voor bezoekers. De vrouw was onbekend met de omstandigheden ter plaatse en ze had thuis op de computer gezien dat er een grote parkeerplaats bij de poort was. Ze meldde zich daar om 12.50 bij de intercom, voor het bezoekuur bij haar echtgenoot.

Via de intercom van de parkeerplaats kreeg ze te horen dat de parkeerplaats niet voor bezoekers bestemd was maar alleen voor personeel. Bezoekers van de PI moeten parkeren in de parkeergarage bij het NS-station. Al met al is dat 400 meter lopen. De vrouw gaf aan dat ze acht maanden zwanger is van een tweeling, een tas met kleren bij zich droeg die ze in wilde voeren, en bovendien van de dokter alleen korte stukjes mag lopen en liever helemaal niet.

De zwangerschap en het medisch advies maakte geen indruk bij de receptie van de PI. Dus parkeerde de vrouw in de parkeergarage bij het station en zette het van daaruit, voorzover mogelijk, op een rennen, want haast was geboden. Zo kwam ze om 13.02 aan bij de poort.

Maar ze kwam de PI niet in. Regels zijn immers regels.

‘Mevrouw, het is al één uur geweest. De poort is dicht’, was de melding van de onvermurwbare medewerker aan de deur, terwijl het 8-jarig dochtertje begon te huilen omdat ze die middag haar vader niet zou zien.

Maar kon de tas met kleding dan nog wel worden ingevoerd?

Dat was die dag niet meer mogelijk, volgens de medewerker van de receptie. Pas op 28 november kon de kleding worden ingevoerd.

De vrouw kreeg op haar mobiel na enige tijd telefonisch contact met haar man die binnen vergeefs had zitten wachten op bezoek. Hij sprak het hoofd van zijn afdeling aan die hem ’s ochtends had verteld dat hij zijn kleding tussen 14.00 en 15.00 zou kunnen uitvoeren. Het afdelingshoofd belde met de receptie. De kleding kon toen toch wel worden ingevoerd.

Het duurde allemaal even. Alles bij elkaar bijna anderhalf uur. Intussen was de vrouw uit vermoeidheid maar buiten tegen de muur gaan zitten om te wachten. Binnen in de hal bij de receptie wachten was uitgesloten.

–

De Dienst Justitiële Inrichtingen laat in reactie weten dat volgens de PI Sittard dit relaas feitelijk niet klopt. Een woordvoerder van DJI: ‘Zij meldde zich pas 1 minuut voor aanvang van het bezoekuur bij de slagboom. Had ze wel dichterbij kunnen parkeren, dan had ze alsnog te laat geweest voor het bezoekuur. Zoals ook te lezen is op de website van PI Sittard dient men een half uur voor aanvang bezoekuur aanwezig te zijn. Dit in verband met de toelatingsprocedure van de PI. Bezoekers worden tot 15 minuten voor aanvang van het bezoekuur toegelaten tot de inrichting. Deze mevrouw is hierover netjes te woord gestaan door personeel. Na overleg is (uit coulance) besloten om de invoer wel aan te nemen. Ondanks dat het eigenlijk niet het juiste moment voor invoer was.’